discovery channel seyrediyoruz, ikinci dünya savaşının patlak vermesinden bahsediyorlar ve ben bu patlağında çok sevgili dostum y. olmasından korkuyorum.berlin wall is falling down falling down falling down..o zamanın şarkısı bu olmalıymış. peki benim körpecik beynime ingilizce şarkıları sokan zihniyete ne demeli? zamanında söylenmemiş sözler aynı bok gibi içeride zehirlenmelere sebep oluyor. zamanında söyleyemedim..neyse..murat yılmazyıldırım hakkında kısacık bir konuşma geçti aramızda. kısacık çünkü ben “yılmazyıldırım” der demez o gülmeye başladı. yılmazyıldırır olsa daha güzel olurdu dedim ben de ona. sonra da hala sap olmak için aramakta olduğum baltayı buldum sandım. elbette bir his yanılması. bir misyon sahibi olmanın önemli bir şey olduğunu anlatan tüm self-esteem yazarlarının annelerine buradan selamlarımı yollamak istiyorum. koduklarım, neden leo buscoglia intihar etti o zaman biri bana bunu açıklasın!hayır ben bundan bahsetmiyordum. edinilmiş bilgilerimin ışığında bir misyonum olması gerektiğinin bana verdiği kuvvetle dedim ki “o zaman ben soyadı yıldırır olan bir adam bulayım ve çocuğumun adını yılmaz koyayım”. bu çok anlamlı amacım oylandı ve [x+Y]=0. yine aynı yerdeyiz.bu sözleri söylerken dikkatli olmam gerektiğinin farkındayım çünkü adı soyadı yılmaz yıldırırolanlar sıhhiye köprüsünün altında beni kınayan bir yürüyüş düzenleyebilirler ve ben bunun olmasını istemem.rencide ederim onları.beter ederim.adı ve soyadı böyle olanlar (yani bir çeşit kafiye delisi anne baba gazabına uğramış olanlar)hayatlarını nasıl olup da komplekssiz ve normal insanlar olarak tamamlayabilirler ki?olasılıkları hesapla.x.
yorumlar
x ve y yi toplamak zorunda mıyız dedim kendime, sonrada dedim çarpsak bunları, şöyle kafalarından birbirlerine, yılarlar belki hani…(bkz: hyperbolic yıldırır)
x ve y’yi toplamak zorunda değilsiniz. daha önce toplayanların hepsi pişman oldu zaten. bir toplayan pişman bir de toplayamayan..bununla beraber annelerimiz tarafından defalarca kulaklardan tutulup birbirine çarpılmış olan kafalarımız var ama yılmadık.. yılacak yanlarımız ağrıyor canım.bize iyi bir masaj lazım, sosyal içerikli bir masaj.denemesi bedava..
yılacak yanların ağrıması vakalarında önerebileceğim bir-kaç sarkaçsal pozisyon var ki eminim bunları da anneler dışındaki sosyal unsurlardan edinmişsinizdir; salınma halleri diyorum yani, görüyorum ki salınıyorsunuz, sizi sallayan bizim sizi sallamamız mı?!yoksa ağrıyan bi yanınız yok mu, şöle bi baktım şimdi ve hala bakıyorum: bişiciniz yok kuzum.”salla-pati işler ve bol güneşler” önerebileceğim ilk pozisyon, tatil iyi gelir bünyelere.böleyim mi sizi?yoksa zaten bölünerek mi çoğalıyorsunuz, biz öyleyiz de..
bu bölme ve bölünme mevzularında hassasız biraz. biz “bir”dik,birer birerdik, uzun zaman önceydi, sanırım on sene, iki olduk sonra,kısa bir zaman sonra yeniden “bir” olduk beraber, ardından da birimiz -1 birimiz +1 olduk, bu yer değiştirebiliyor, bazen ben bile unutuyorum hangisi olduğumu. fark benim hafızam olması y.’ninse olmaması.son olarak işlem tamamlandı.salınıyoruz. bize de bekleriz..x.
pencereyi açık bırak;)