Artık kafam karışık değil,Dün sabah eve geldiğimde mutlu değildim,o’küçük ve normal olan şeyden ben de hoşlanmadımve senin de hoşlanmadığını sen söylemeden biliyordum.Önce öpüşmeyi sana öğretmem gerektiğini düşündümsonra saatlerdir sadece sigara içerek oturduğumuzu hatırladım.Katran ve susuzluk dolu bi tadı vardı.haklısın kötüydü.Gerçi şimdiye kadar aldığım en zor ve en anlamlı öpücüktü bana bazı şeyleri neden sevmediğini ve neden zevk alamadığını anlattı, artık biliyorum ama doğru olanı hissettin,seni bana getiren şeyi hissettin ve içinden geleni yaptın, benim için önemli olan bu.ayrıca beline sarılarak oturmayı sevdim yada elini tutarak konuşmayıve artık elimden alamayacağın sana dokunabilme özgürlüğümü…Çekip gitmekle ilgili bişey söylemeyeceğim sadece şunu söylüyorumSeni bu gün de çok özledim…
