İnsan ister istemez düşünüyor bir noktadan sonra…ben neyim,nereden geldim ve belkide en önemlisi nereye doğru gidiyorum.Oldum olası hayatı bir sürükleniş olarak görmekten kaçınmışımdır…Bunun için hiçliği arayıp durduğumuzdan ya da bilmediğimiz bir şeylere doğru sürüklendiğimizden bahsetmeyeceğim…Benim iddiam aslında kendi varoluşumla ilgili…Başlangıçta nihilizm olarak anlaşılacağını biliyorum ama değil…Ben kendimi NaDa olarak tanımlıyorum.İspanyolca da Hiçlik,hiçlik duygusu,hiçbirşey demek.Gariptir ki Rusça da ihtiyaç duymak anlamına geliyor,ama şimdilik bunu gözardı edeceğim.Evet..benim anlatmak istediğim şey hiçlik…Yani aslında varoluşum…Dünya üzerinde belirli bir süreden beri nefes alıp vermekteyim.Varoluşum dediğim senaryoyu birşeylerle süslemekte ve insanların önüne,işte bakın,bu benim diyerek umarsızca sunmaktayım..Oysa ki gerçeği sadece ben biliyorum.Herhangi birşey olmadığımı yani.Bir çoğumuz yer kabuğu üzerinde geziniyor ve birşeyler olmakla övünüyoruz.Peki aslında biz neyiz?Fight Club adlı kitapta inanılmaz hoş bir cümleyle açıklamış yazar bunu…Bizler hiçbirşey değiliz,bizleri diğerlerinden farklı kılan hiçbirşey yok…Bizler herkes gibi çürüyen sıradan organizmalarız..Şimdi devam etmesi gereken yazıyı burada kesiyor ve bir soru soruyorum;Bizler aslında neyiz?Yazının cevabı sizlere kalmış…
