İsyan desem değil Allah’tan korkarım , bir başkaldırı desem cuk oturur.
Otuz küsür senedir yaşamaktayım , bu başbakanları çoban , vatandaşlarının koyun olduğu ülkede… Sürüden sayılmamak için çobanımı reddettim. 1991 yılına kadar mega vatansever olan ben , avustralya’ya gitmek için formlar dolduran arkadaşıma kızarken , şimdilerde Türkiye dışındaki hertürlü ülkeye gidebilmek için doldurmadığım form kalmadı. Düşünün ki Afganistanın bile durumu bizden iyi… Adamlara gökten gıda ve benzeri yardım yağıyor uçaklardan. Bizde noluyor ; vergi vermek için bu ülkede var olmuş inekleriz.. Yok arkadaş. Sahip olduğum işimi , arabamı , evimi 1991 yılından beri vergilerimi ödeyebilmek için bu çivisi çıkmış ülkede hala çıkan çivileri çakmaya çalışarak heba ettim. Şimdilerde aidatlarımı ödeyemiyorum. Vergi daireleri icraya vermiş. Bankalar peşimde.. Deprem olmasını bekliyorum.. Hani dilenmez böyle birşey ya… Artık düşüncelerimizde bozuldu. Kimliğim cebimde dolaşıyorum. İlk depremde gördüğüm ilk cesetin cebine yerleştiricem kimliğimi.. Ve o vakit kurtulucam bu önce kanırtarak biz inekleri .ikip sonrada süt sağan anlayıştan.. Az kaldı Dr.Işıkara heran olabilir diyor depreme. Az kaldı dayan koçum….
