İlk öğretim çağındaki çocuk , annesinden beyaz takım elbise ve kuru sıkı tabanca istiyor… “Beyaz takım elbise” bir çocuğun hayallerini nasıl süsler… Tabancaya gelince ; Bu talep de , masum bir hareketin bir duygunun erkek doğasına uygunluğu olarak tanımlanabilir…Oysa durum hiç de öyle değil ; Oğlan beyaz takım elbiselerini çekip, kuru sıkıyı da beline takarak köydeki sevgilisinin karşısına “ Çakır “ gibi çıkmanın derdindeymiş….O yaştaki bir çocuğu beyaz takım elbiseler içinde , belinde silahıyla düşünmek, insana komik geliyor elbette… Ama özentinin kaynağı “ kurtlar vadisinin , Çakır’ı “ olunca işin boyutu değişiyor tabi…Bu yüzden TV yapımcıları suçlandı , psikolojik ve sosyal boyutta her kes söyleyeceğini söyledi…Benim burada dikkatimi çeken küçük “çakır’ın” karşı cinsin ilgisini çekme konusundaki “cin fikirliği” . Küçük adam sevgilisini “mafia” donanımıyla tavlamak istiyor…Sevgilisini kazanmanın yolunun ” Beyaz takım elbise ve silahtan” geçtiğinin farkında !…Bizler de çocukluğumuzun kahramanları;Tom Miks’i ,Tom Braks’ı vs. Taklit edip , kowboyculuk oynardık.Her şey bir oyun gibi başlayıp, sonunda yalandan da olsa kan akardı…Bana kalırsa ” küçük çakır” haklı ; Televizyonları tek vevazgeçilmez eğlence aracı olarak , bizler empoze etmedik mi onlara ?…Çocuklarımıza hayat veren can veren bizler ; Varlığımızın farkına varıp “ neden böyle davranıyorum “ sorusunu sorduk mu kendimize…Karşı cinsi ,” sosyal seviyede” tanımaya , tanıtmaya çalıştık mı?…Din boyutun da bile . gazete sayfaların da cinselliğe dair nice yalanlar üretip , kendi yalanlarımızın tutsağı olmuyormuyuz…Okullarımız da aşk cinayetleri işleniyor….İzliyoruz! Aklımız “yarılmış” sanki !“kızak köpekleri” gibi hızla bir yerlere doğru götürüyoruz kendimizi…( Kızak köpekleri,kızağı çekmek için değil birbirlerini yakalamak için koşarlarmış). Sizi bilmem ama benim zihnim karışık…Tilkiliği bir kenara bırakıp , tuzakları suçlamak yerine kendimizi suçlamanın zamanıdır artık…