şapkasını takışı, eliyle dikine selam verişi çok kendine özgü bir karakter olan turist ömer’e aitti. değişik ülkelerde maceraları vardı. (erol büyükburç’la ispanya’da geçeni bile vardı.) ama en güzeli tabii ki “turist ömer uzay yolunda” (1973)
kapıların açılma efekti, (ıslık sesidir.) tuz eksikliği çeken bir gezegene inen kahramanlar, yalanarak öldürülen insanlar, türk sinemasında ilk ışınlama vaziyetleri… herşeyi çok güzeldi.
ne yazık ki 18 mart 95’de aramızdan ayrıldı.
saygıyla anıyorum.
