kar yağınca, her yer bembeyaz olunca, laylaylom, ne güzel olur. olur olmasına da ben azıyom o zamanlar, sevdiceğimle karlarda yuvarlanmak, oynaşmak istiyom. ama sevdiceğim yok. ben de bu enerjimi başka bir eyleme yönlendirdim: arkadaşlarla kardankadın yaptık (kardankadın daha sevimli kardanadamdan). çok güzel oldu, bakmaya doyamadım, ama makine yoktu, fotoğrafını çekemedim 🙁 belki yarın derken bir de gördüm ki kartopu timlerince yıkılmış. kınıyorum kardanadam ve kardankadın katillerini. ne kadar da duyarlıyım, öyle böyle değil…