Hayat bazen bizden bir şey alır. Öyle şeylerdir ki bunlar yerine konuşması yâda tamir edilmesi bazen imkânsıza yakındır. Yani bazı duygularımıza güvenimizi, o duyguların doğruluğuna inancımız sarsılabilir. Güvenemeyiz o duygularımıza artık öyle hissetmekte aklımızın bir köşesinde hayatın bize bu yaptığı her zaman çıkar karşımıza yani hayat bizden bir şey alırken bazı şeyleri uzun süreli götürür bazı şeyler ise yerine konuşamaz yaralar açar ki bunları kapatmaya yaşadığımız kısa bir ömür bile yetmez. Sadece yaşadığımız bazı şeylere güvenmek yâda bundan öte kendimize kendi duygularımıza güveni kaybetmek artık yaşamımız süresinde önümüzde bir kambur gibi her yerde çıkar.Hayat bazen adil olmayabilir yüzümüz gülmeyebilir bazen mutluluk bazen hüzün kapımızda bekleyen bir misafir olabilir. Her türlü şeye alışkın mıyız bu kısa hayatımızda kaç kere sevebiliriz kaç kere kendimizden ödün verebiliriz kaç kere yüreğimizi parçalayıp darmadağın bir durumdan toplayabiliriz. Kimse bilemez ve hayatın bize daha ne süprizlere olduğunu kaç kere daha bizi güldüreceğini kaç kere daha ağlatacağını bilemeyizAğlamaya ve gülmeye açık bir hayatımız, gözlerimiz açık kaldığı yüreğimiz attığı sürece mümkün.
