sevgili günnük,nasılsın?hiç komik olmanın pişmanlığını yaşadın mı sen?insanları güldürmenin hazzının yanında tasshakk oglanlıga terfi etmenin ezikligini yasadın mı?seviyeyi bi turlu ayarlayamadıgın icin 2 arada 1 derede kaldın mı?zor bu isler be…insan ilişkileri..bi turlu kendine guvenen,yerinde ve zamanında hareket eden,davranıslarını kontrol edebilen bir insan olamıyorum..her gunun ardından eve gittigimde yazma ihtiyacı duyuyorum,mutlaka istemediğim şeyler olmuş oluyor mutlaka..kişiliğimin çoktan oturması gereken bir yaşta kişliğimi arıyorum 4 bir yanda hararetle…(23Ün kıyısı)insanların hepsiyle iyi geçinmeye çalışıyorum çok gerekliymiş gibi..bu zorlama tutum gerektiğinden daha şiddetli kavgalarla sona erdiriyor bazen arkadaşlıklarımı…o,piyasada yuzlerce bulunan degisim kitaplarını okuyup kendimce bi rota cizmeye calısıyorum..ama olmuyor tabii..cevremde hic gercek arkadasım olmadıgını goruyorum,yeni arkadaslıklarkuramıyorum-risk alamıyorum galiba-,en sonunda kendimle basbasa kalıyorum.insanların yuzune baktıgında gulmesi guzel bisey mi sence?cok guzel ama ciddi bisey konusamaz duruma gelmek olmasa..hep neseli,eglenceli,dertsiz,tasasız cocuk olarak tanındım bugune kadar…cok sıkıldım…ne yapacagımı bilmemekten..son sınıfa geldigim halde…yıllarımı bos gecirmekten..sosyal manada..insanların umrunda bile olmayan seylere kafamı takmaktan..her olada kendimde bi kusur aramaktan..ergenlik cagında yaptıgım aptallıklardan..her hareketimde soyle mi dusunurler,boyle mi derler diye dusunup durmaktan…ders calısmamaktan ama kafamdan atamamaktan…hep erkeklerin olduğu ortamlardan..vs.vs.vs.kendine iyi bak sevgili gunnuk,daha cok bulusacagız senle…