ne zaman bir güç savaşına dönüştü.?yani neden erkeksiz de yaşanır – kadınsızda yaşanabilir muhabbeti böyle aldı yürüdü? erkeksizde mutlu olunur… olunur elbet ama bu böyle birşey değil ki bence… Sevgi bu. sevgi acizlik değil ki. seversin. o sevmezse üzülürsün ama seversin. insanca birşey yani. olması gereken birşey. var olması insanı daha bir insan yapan şey. gerçi sadece insanlara ait değil sevgi ama genede insanca. Birgün sevdiğim erkek benden uzaklaşınca “gurur duyduğum tek şey senin sevgindi” diyebildiysem… işim, kariyerim, çevrem bir anda önemini yitirdiyse… bunlar çok saçma.
bir yanlışlık olmalı; ben kimseye izin vermedim, ruhumu alsın diye… Çok mu geç kaldım? Duygular nereye gitti? Şov devam etmeli!…
gazeteci yazar. Dikkat cekmek icin bence.Obur yanda kadinlarin gordukleri baski ve siddeti kinamalari dogal bir refleks hareketi. Ancak politikacilar bunlari “feminazi” diye suclayip kendi ataerkil hanedanliklarini surdurmeye alet edecekler.Ama insanligin bir gunde tek cins yasamaya yonelecegi tezi pratik olarak yersiz ve sacma. Politik refleks olarak evet,mumkundur, biyolojik (her ne kadar sperme bile gerek kalmamissa da) ve duygusal olarak hayir.Yani panik olmya gerek yok, fil bey.
bir ariza durumu veya karmasik bir sinyalizasyon procesi. bizler ozele verilmis bir mesaji cok genel olarak yorumluyor da olabiliriz. ama aslinda bana “lanet olsun, bat dunya bat, ol erkek ol” tavri gibi geldi. pek severim boyle tavirli duruslari, ‘normal’ insandan hic hoslasmam…ece temelkuran’in yazilarini yillardir okurum. bir ara cok sik save as yapardim, simdi yapmiyorum. bilemiyorum neden ? sanirim ben degistim veya o degisti veya farkli yonlerde degistik falan filan. yine de ilgiyle okuyorum yazilarini. artik bir aliskanlik oldu.ablam asktan olmedi basligim da fena olmamis dogrusu. kadin yazarlar stereotip’inde (arman, cintay et. al.) sevgililerini anlatmak veya ne kaddar duyarli ve sevgi molekulu ve bulunmaz nimet oldugunu belgelemek var. ece t. bu tipolojinin (tabii ki) disinda yayinlar yapiyor. bunun da altini cizmisim. helal bana be
gunduz vakti bu tur yazilari yazarken aksam da acaba sevgilimle nerde bulussam diye planlar yaparlar; bizde iste boyle rastgele ortaya atilmis dugunmlenmis bir yun yumagini cozmeye calisiriz
cogunluk aynen dediginiz gibi yapiyor. yatak maceralarini bile tefrika ediyor. bununla pulitzer alacaklarini zannedecek kadar da sarisinlar ustelik. yalniz esmer yazar ece hanimi bu familyanin disinda gordugumu belirtmek isterim (bana ne oluyorsa). kendisi bence epey hakikatli bir kisi, o kaddar da deeil yani 🙂
Web sitemizde size en iyi deneyimi sunabilmemiz için çerezleri kullanıyoruz. Bu siteyi kullanmaya devam ederseniz, bunu kabul ettiğinizi varsayarız.Tamam
yorumlar
sonra kadınların başına çöker bakın erkek milleti (sözde) “erkek soykırımı” yaptınız diye.
ne zaman bir güç savaşına dönüştü.?yani neden erkeksiz de yaşanır – kadınsızda yaşanabilir muhabbeti böyle aldı yürüdü? erkeksizde mutlu olunur… olunur elbet ama bu böyle birşey değil ki bence… Sevgi bu. sevgi acizlik değil ki. seversin. o sevmezse üzülürsün ama seversin. insanca birşey yani. olması gereken birşey. var olması insanı daha bir insan yapan şey. gerçi sadece insanlara ait değil sevgi ama genede insanca. Birgün sevdiğim erkek benden uzaklaşınca “gurur duyduğum tek şey senin sevgindi” diyebildiysem… işim, kariyerim, çevrem bir anda önemini yitirdiyse… bunlar çok saçma.
gazeteci yazar. Dikkat cekmek icin bence.Obur yanda kadinlarin gordukleri baski ve siddeti kinamalari dogal bir refleks hareketi. Ancak politikacilar bunlari “feminazi” diye suclayip kendi ataerkil hanedanliklarini surdurmeye alet edecekler.Ama insanligin bir gunde tek cins yasamaya yonelecegi tezi pratik olarak yersiz ve sacma. Politik refleks olarak evet,mumkundur, biyolojik (her ne kadar sperme bile gerek kalmamissa da) ve duygusal olarak hayir.Yani panik olmya gerek yok, fil bey.
“belki de…” imis!
“olmaz mi yani?” imis!
bir ariza durumu veya karmasik bir sinyalizasyon procesi. bizler ozele verilmis bir mesaji cok genel olarak yorumluyor da olabiliriz. ama aslinda bana “lanet olsun, bat dunya bat, ol erkek ol” tavri gibi geldi. pek severim boyle tavirli duruslari, ‘normal’ insandan hic hoslasmam…ece temelkuran’in yazilarini yillardir okurum. bir ara cok sik save as yapardim, simdi yapmiyorum. bilemiyorum neden ? sanirim ben degistim veya o degisti veya farkli yonlerde degistik falan filan. yine de ilgiyle okuyorum yazilarini. artik bir aliskanlik oldu.ablam asktan olmedi basligim da fena olmamis dogrusu. kadin yazarlar stereotip’inde (arman, cintay et. al.) sevgililerini anlatmak veya ne kaddar duyarli ve sevgi molekulu ve bulunmaz nimet oldugunu belgelemek var. ece t. bu tipolojinin (tabii ki) disinda yayinlar yapiyor. bunun da altini cizmisim. helal bana be
gunduz vakti bu tur yazilari yazarken aksam da acaba sevgilimle nerde bulussam diye planlar yaparlar; bizde iste boyle rastgele ortaya atilmis dugunmlenmis bir yun yumagini cozmeye calisiriz
cogunluk aynen dediginiz gibi yapiyor. yatak maceralarini bile tefrika ediyor. bununla pulitzer alacaklarini zannedecek kadar da sarisinlar ustelik. yalniz esmer yazar ece hanimi bu familyanin disinda gordugumu belirtmek isterim (bana ne oluyorsa). kendisi bence epey hakikatli bir kisi, o kaddar da deeil yani 🙂