Dostluk,sadece anılarda kalmış bir gerçek olarak mı kalıcak çok da yakın bir gelecek de diye düşünmeye başladım bugün.iyi gün ,kötü gün dostu diye birşey vardır ya insanların dillerinden düşürmedikleri;herkes hep kötü gün dostu arar ısrarla, eyvallah ama iyi gün dostu çok daha iyi bişey diil midir ya?kötü günümüzde herkes yanımızda zaten insanlar birilerine ah canım vah canım yazık canım demeyi o kadar çok seviyorlar ki ben ondan daha iyi durumdayım şükürler olsun demek adına, karşısındaki ne yaşıyor onu bile anlamadan kendi hayvansal egosunu okşamak adına ıvır zıvır teselli dostluk akrobasileriyle sadece duruyorlar insanların yanında böyle insanlar bize bişrşey vermedikleri gibi birde olanı alma meraklısılardır ki bu insanlara karşı iyiyim ,çok mutluyum ben demek adeta onlara küfür etmekle eşdeğer birşeydir!ne mide bulandırıcı birşey diil mi, böyle aşşağılık insanlarla yaşamaya alışmak?tüm bunların yanı sıra gerçek dostlar tabi ki de vardır ama hayat bir yerden sonra insanları öyle noktalara getirebiliyor ki bunun var olması, yürümesi gerçektende imkansızlaşabiliyor!herşeyi korkunç bir şekilde tüketiyoruz,lütfen dostluğun neslini tüketmiyelim ki dünya olduğundan daha da fazla bozuluyor olan bir gezegen olmasın!
