Tüyleri diken diken geceninyakamoz parıltısı vurmuş martı kanatlarınaSobalardan arta kalan duman kokusu varve de rüzgar uğultusuUzaktan bir tren çığlığı geliyorve yıldızlar yalın ayak yürüyorAy bile ahkam keser haksızlıklaragecelerin şahidi olmaz aldanışlarınaDerken, son perdelerde kapanıyorve bir şakıcı geliyorİstanbul’un ağladığını söylüyor nakaratlarında…Bir gece daha geçtiyanlış zaman insanlarına aldanarakçoklu çıkmaz sokağında…
