Fargo
Amerikan sinemasının kendine has stillerini yaratmış olan yönetmen kardeşleri Coenler (Joel ve Ethan) 1996yılında gerçek hayattan esintiler taşıyan bir cinayet hikayesini sinemaya uyarladılar. Filmin başında yapılan ”Gerçek bir hikayedir” uyarısı daha sonra Coenler tarafından aslında gerçek bir hikayenin kurgusu olarak değiştirildi. ”Fargo” adını koyduklarını film, küçük bir kasabadaki sıradan insanların içinde bulundukları çaresiz durumlarda gittikçe dibe batmalarını gösterişsiz ama etkileyici bir şekilde anlatıyordu.
Steve Buscemi – Peter Stormare
Konusu kısaca; Orta yaşlı bir aile babası ve iş adamı olan Jerry Lundegaard, içinde bulunduğu ekonomik krizden kurtulmak için bir plan yapar. Zengin kayınpederinden para koparmak için karısını iki beceriksiz suçluya kaçırtır. Kafasındaki plan, anlaştığı suçlulara fidyenin bir kısmını vermek ve geri kalan parayı kendine saklamaktır. Hiç kimseye zarar gelmeden olayın kapanmasıyla, yaşananların unutulacağını ve parayı alacağını düşünen Lundegaard’ın hesaba katmadığı bir şey vardır. Gerçek hayatta her eylem başka bir farklı eylemi doğuracağından hiç bir şey planladığı gibi gidecek kadar kusursuz işleyemez. Hikaye de bu duruma uygun olarak Lundegaard’ın tuttuğu katillerin, karıştıkları cinayetlerle hem kendilerini hem de Lundegaard’ın başını hiç beklenmedik belalara sokmalarıyla bambaşka bir yöne sapacaktır. Ana kahramanın düşüncesizliği ve sıradan insanların olağanüstü durumlara verdiği tepkiler aslında Coen kardeşlerin bir çok filminde en belirgin özellik olarak göze çarpar.
Filmin en aklı başında karakteri hamile polis memuresi Marge
”Fargo” örneğinde de olduğu gibi hikaye, bir kişinin planlarına göre değil filmdeki diğer karakterlerin (beceriksiz) eylemlerine göre şekillenir. Bu nedenle kardeşlerin bir çok filminde gerçekleştiği üzere bu filmlerinde de hiç beklenmeyen olaylar birbiri ardına gelir ve hikayenin akışına göre anlamsız denilecek bir finalle sona erer. Ve bu absürd-komedi anlayışı Coen kardeşlerin adeta kendileriyle özdeşlecek bir tarza dönüşür. ”Fargo” bu tarzın en önemli filmlerinden olmasının yanı sıra, Amerikan sinemasındaki karakter oyuncularının önemli isimlerini (Steve Buscemi, Peter Stormare, William H. Macy) barındırmasıyla da ayrı bir yere sahiptir. Diğer bir isim ise Frances McDormand gibi Coenler’in diğer filmlerinde de oynattığı favori oyuncularından biri olarak göze çarpar. Film, ülkesinde de hakketiği değeri görüp bir çok ödül kazanmıştır. Bir özelliği de Carter Butwell tarafından icra edilen müziklerinin filme sağladığı müthiş uyum ve başarısıdır. Soğuk ve sakin bir atmosferin hakim olduğu kasabadaki gittikçe dibe vuran hikayeyle birlikte özellikle giriş şarkısı olmak üzere tüm müzikleri filmin ruhuna yakışır niteliktedir. Küçük bir ayrıntı olarak filmin başarısız bir televizyon dizi denemesi de olmuştur. Buna rağmen ”Fargo”, Coen kardeşlerin özellikle 90’lardaki en önemli filmlerinden biri olarak görülmeyi hak eden ve döneminin kült kara filmlerinden olmayı başarmış bir yapım olmuştur. Şahsen bu ilgiyi hak eden bir film olarak gördüğüm ”Fargo”yu izlememiş olanlara tavsiye, izlemiş olanlara hatırlatma amaçlı bu yazıyı yazmaktan zevk duyarım.
William H. Macy
Mutlu (!) Son
