Unutmanın bir şekli bu şehirBu karanlık, bu çürüme, bu trafik…Eve geç geliyor artık çocuklukBir şarkı kestik dün akşam: kelek!Okulların üstü açık kaldı diyeRenkli bir cehalet örtüyor medeniyetOkumayı söksen de çaresi yokAptal kutusu hepimizi sobeleyecekAcemi bir gülü var umudunAçıyor olmadık yerdeEskiden çamurla oynardıkŞimdi bu yaşamak, balçıkKırk metrekare ithal çamlı bir park varParkta tenefüs gibi bir bank…Bankta oturup da düşünemedikOturacağımız yere basmış hay! vanlar…
