17-23 yaşları arasındaydılar. Bekardılar. Ergenliğe geçişin kimlik krizini yaşıyorlardı. Etnik çatışmalar içinde kalmışlardı. Ailelerini veya en sevdiklerini kaybetmişlerdi. Yaşadıkları toplumda şiddet, ayrımcılık ve adaletsizlik her yeri sarmıştı. Hayata dair ümitleri azalmıştı. Öfke ve nefret doluydular. Aşağılanmışlardı. Kaygılıydılar. Kişisel kimlikleri yaralanmıştı.Acı çekiyorlardı. İçlerindeki intikam ateşi alevlenmişti. Kişisel güvenliklerine olan inançlarını yitirmişlerdi. Yaşadıkları toplumun kültürüne yabancı olmaları, kültürel kimlik krizi yaşamalarına neden olmuştu. Toplum dışı edilmeleri ve ayrımcılığa maruz kalmalarından dolayı etnik bir gruba ait olduklarını göstermeleri gerekiyordu. Milli ve dini kimliklerini onarmak istiyorlardı. Bir gruba ait olma, bağlanma ihtiyacı içindeydiler. Eğer pasif kalırsalar kurban olacaklarına inanıyorlardı. Kafalarındaki sorunu ancak şiddet yöntemini kullanarak çözebileceklerini düşünüyorlardı. Sistem onları zayıf noktalarından yakalamıştı. Artık her şey için çok geçti. Harekete geçme zamanı gelmişti. Gencecik tohumların zihinleri kirletilerek sisteme kurban edildiler.
