Burcu? ne arıyosun rüyamda? hemde bu kadar büyük bir rolde, şaşırttın beni. Efendim Burcu internetten tanıştığım melek gibi bir insan, rocker bir insan, hani benim karakalem portresini çizdiğim amy lee varya ona benziyor biraz.Velhasılı kelam ben eski mahallemizde bisiklet sürerken bi bakıyorum ki Burcu’da bisiklet sürüyor. Hemen gidiyorum yanına. Türk’üm ya, ilk önce bisikleti üstüne sürüyorum tabi şaka olarak. Neyse, beraber bisiklet sürmeye başlıyoruz. O sırada bizim mahallede ilginç şeyler oluyor tabi. Mahalledeki evlerden birinde beyaz tipi olan zenci bir çocuk görüyorum. Bana pencereden bakıp arapça birşeyler söylüyor. Anlamıyorum. Ne tesadüfdür ki taaa çocukluk arkadaşım Kemal’de orda. Ondan yardım istiyorum ne söylüyor bu çocuk diye, o da bilmiyor. Dikkat ederseniz çocuğun tenini sorgulamıyoruz, yani ne iş bizim mahallede zenci çocuk, ırkçılık yok bizde 🙂 dediklerini anlamaya çalışıyoruz.Nasıl oluyorsa bir anda akşam oluyor ve ben elimde küçük bir poşet içinde de birkaç dvd film ile teyzemgile akşam yemeğine giderken buluyorum kendimi. O sırada da yine Burcuyla karşılaşıyorum o da evine doğru ilerliyor ki Çanakkale’de yaşayan Burcunun evi meğerse teyzemgilin yanındaki apartmandaymış.Şöyle diyorum Burcuya;-Burcu ben teyzemgile yemeğe gidiyorum yemekten sonra bizim eve gidip film izleyelim mi?biraz düşündükten sonra Burcu;-tamam olur, yemeğin bitince zile bas ben gelirim.
-hangi zil, kaçıncı kat?apartmanın içine giriyoruz ve gösteriyor zilleri (öyle bir apartman düşününki ziller içerde)ben yanlışlıkla basıyorum zile ve birden ablası cama çıkıyor;BURCUUUU, BURCUUUU diye bağırıyor. Birden panikliyorum ve nedense kaçmaya başlıyorum. Koşarak çıkıyorum apartmandan, ablası beni görüyor tabi gözden kaybolana kadar camdan bakıyor bana. Ben köşeyi dönüp bir apartmanın arkasında bekliyorum biraz, baktım ablası girmiş içeri teyzemgile doğru gidiyorum ve bir ara yokuş bir yoldan gökyüzü görünüyor. Sürekli yıldızlar kayıyo, hoşuma gidiyo bu biraz izliyorum. Teyzemgilin apartmanına gidiyorum ki çok değişik bir yer amacım 3. kata çıkmak apartmana bir giriyorum ki herkes kapıda, nedense herkesin ziline basmışım, özür dileyerek çıkıyorum merdivenleri ve ikinci kata geldiğimde bir kapı açılıyor. Annemin teyzekızının evi. Herkes kapıda hoşgeldin diyerek karşılıyor beni. Sinan abim ayakkabılarıma takmış babamın ayakkabılarıyla aynı diyip duruyor halbuki alakası yok.
Rüya ya işte nasıl oluyorsa oluyor ve polisler beni ve kardeşimi arıyor hemen ordan kaçıp yan daireye giriyoruz kardeşimle ve ölü takliti yapıyoruz. Polisin bi tanesi giriyor odaya ama bizi göremeyip çıkıyor. vee bu rüya da burda biter.Şimdi diyosunuz belki hani yemek yiyip film izlicektiniz burcuyla filan hee noldu? rüya işte, başladığı amaçla bitmiyo ki her zaman. Kimbilir daha hatırlayamadığım neler olmuştur bu rüyada. Daha çok ilginç rüyalar sizi bekliyor. Hiç unutmadığım defalarca gördüğüm rüyalarımda var benim onlarıda dinliceksiniz yakında.