Bir mesken bulmak istesemde hayatta kendime göre kafamda canlandırsamda hayalini hatta ve hatta yaşadağım şehiri bile yaşatsamda içimde bu şehirde yaşayacak insalrı seçmek gerçekden çok zor üstü kapalı bir şehir olacak çünkü bu gizli kapaklı olacak herşey gizli geçiyler belki odalar arasında yüzler karışacak belki her geçiş arasında tanımadan bir kızı aşık olacak bu küçük şehirde hayallerine yeni eklentiler yaparak yelkeninni açacaksın mavi sulara özgürce doğanın içinde bir yaşam süreceksin belki ömrün boyunca umut yoluan dikilmiş o ağacın altına kuracaksın yolunu sevgiye yakın mutsuzluğa uzak bir yerde bu ağaç kış mevsimi geldiğin üzerine karlar düşecek umut yolunun ayak izlerini belli ederek yürükü ilerde bulabilsin sevdiğin kişi seni

sonbaharda umut yolunun gülü olacak sararmış yapraklar ayağını yere süretere dağıtacaksın onları bir bir uçuşacaklar havada delicesine ilk baharda yeşerek umut ağacın tekrar dalları yavaş yavaş eğim kazanacak evinin üstüne doğru yaz mevsiminde yağacak beklediğin yağur yaz yağmuru, bu yağmur ıslatsada dudaklarını o günkü gibi kalacak sıcaklığı hiç bir zaman buz kesmeden hayatın bulunduğun bu mesken içinde akşamları bekleyip ay ışığının denize yansımasını beklmek sabırsızca yakamozu yakalamak ay batımında ince bir çizgi gibi denizin tam ortasında sonrada uyanmak bu rüyadan gerçekleştirmek için bu meskeni bir an önce yola koyulmak gerek hayatınıdaki meskeni düşünürcesine hayal kurarak.