“BELKİ”LERİMİZNeden hiç “Kesin!” ler yoktur da, “Belki”ler vardır.Manasızlıktan Mana’ya giden yol mantık sapmalarının mantığa götürdüğü milyon bilinmeyenli denklemlerden oluşuyor da onların başlangıç noktası mı, “BELKİ”ler.Belki bir gün gelir biz de kıyısından, köşesinden sıyırırız hesabı, ironik bir argo tabirle beslediğimiz sonra da asıl sıyıranın kendi usumuz olduğunu varsayarsak. Fazla düşünmemek kaydıyla az tehlikeli yarı antibiyotik olabilir “BELKİ”ler. Doğru şekilde endike edildiğinde yararlı mıdır. Bilmiyorum ama 28 senedir hala deniyorum. Belki bir o kadar daha. Zamanın herhangi bir noktasında da deniyenler vardır kesin. Ama yol o kadar yakın değil ne edersin.Belki sonraki kuşaklar halvet olacak bu sorunun cevabıyla.Yoksa Aşık Veysel’in de anlatmak istediği bu muydu? Mutlak gerçeğe doğru içgüdüsel bir bilinmezliğin belki de cehaletin kuşatmasında mı yol alıyoruz, “BİR İHTİMAL, EL İNSAF” edebiyatı koltuk altımızda.Dipnot: Endike: Hatti zaatında ilaç prospektüslerinde (açıklamalarında) kullanılan bir lugattır. Gayet bilimsel olup latince midir ben bilmem, doktor bilir.DD