kızmayın lutfenn

evet sonbahar geldi.dışarda şaşırmış bir hava,çok soğuk olmayan yağmurlar…

İnsana hep hüzün mevsimi olup gelmiştir sonbahar.sanki hep yalnızların mevsimi.va sadece bu mevsimde kötü hissetmezler kendilerini yalnızlar.

Yaz çok güzeldi,ama her güzel olan şey gibi kısa.cıvıl cıvıl tüm canlılığı ile başladı ve bitti.bir çok aşkı hüznü segiyi de beraberinde götürerek.

Beni sonbaharlar daha bir etkiliyor sanki.Eylülün gizeminde sevgilimin kollarında olmak istiyorum(şimdilik hayal ama neyse)

sıcacık bir kahveyi birlikte yudumlamak ve rüzgar vururken yüzüne sıcaklığını hissetmek hissetmek sevginin ve sevgilinin

daha çok dosta, arkadaşa özlem duyuorum şimdi.daha çok sevilmek istiyorum.daha çok şefkat bekliyorum daha çok ilgi.

şu aralar çift olan herşeyi kıskanır buldum kendimi.bu kadar zavallılaştıracak ne varki…

bazen abarttığımı,yalnızlığında çok büyük bir nimet olduğunu,birlikteliklerin ağır sorumluklar olduğunu anlatıyorum kendime ama genede kendimde inanmıyorum söylediklerime.

ben çok şey istemiyorum ki sadece şu soğuk sonbaharın hüznünü sıcacık bir kolda ısıtıp mutluluğa dönüştürmek istiyorum