silindir bir borunun içinde yavaş yavaş soğuyorum…
kendimi hem içerden hem de dışardan izlemek garip daha fazla bekliyemiyorum, alttan üste doğru çıkan bir basınç sıkıştırırken kendi kendime kavuşur gibiyim.
artık içimdeyim tuhaf bir duygu mutlu bir suçluluk hissediyorum..
4 aylık bir ayrılıktan sonra son hız beynime ilerliyorum geçtiğim her yolda izimi bırakarak…
kendimi uzaylı gibi hissediyorum
kimsenin beni tanımadığı göremediği bir yerde bunlardan bahsetmek gerçekten keyif veriyor kesinlikle en zevkli kendi kendine konuşma tarzı
iyiki varsin hafif…
yorumlar
bunun uzerine bise sylenmez artık
:'(
ne yazıkkı sınırlarım çok dar ve çoğu zaman dayanamıyorum ama yinede uzun bir süre sayılabilecek kadar dayandım ve dafa fazla direnmek çok acı veriyor (hemde fazlası ile)
…sınırlar var dudalarda baslayan cunku cok zor dikkat et kendine… KARGO
13/05/2002 – Pazartesi
kendine geliş…
kendimi tecavüze uğramış gibi hissediyorum.
Silindir boruyu nihayet kırabildim. Basınç ise zamanla hallocak(mış). Başarılı geçen bir beş ay var ve artık tek başıma değilim. Eh bu da bana yeteri kadar güç veriyor. Biraz zor olacak ama oluyor işte.