Sabah Pazartesi sendromuyla birlikte yorganı üzerimden çekip hafif bir titremeyle uyandım. Göz kapaklarım kapanmak için adeta yalvarıyor sabah ilk derse girmem gerek yoklama alınıyor. Ve final sınavına sadece 14 saat girmemişler alınıyor. Bu yüzden zorlada olsa yataktan doğrularak bir an önce yüzümü yıkamaya yöneldim. Uyanmalıydım çünkü okuldan çıktığım gibi işe gitmek zorundaydım. Yataktan kalktım sanki kemiklerimi teker teker topluyor ve vucuduma monte ediyordum sonra bir kahvaltı yapıp bir an önce okula gittim.Bir sürü boş insanla 3 saatlik ingilizce dersinden çıktım ve işe doğru yol aldım başımda inanılmaz bir ağrı Hava zaten puslu yağmur yağma aşamasında bir gökyüzü. Canım sıkkın içim daralıyor aklımda beni 6 ay önce terk eden kız arkadaşım tüm bunlara rağmen işe geliyorum artık beni fazla tutmayan şefim ve ona yalakalık yapmak için elinden geleni yapan yanımda çalışan kız onun o iğrenç yüzü sürekli benden bir şeyler rica eden insanlar yoruldum oysa daha haftanın ilk günü…