ne zaman çalışma mekanımda laptobumu açsam birkaç samimi olduğum yaramaz öğrenci çevreme üşüşür ve benden komik videoları açmamı ısrar ile isterler. ben de onlara genelde kocakafaları açarım. bazen daha değişik bilimsel veya ilginç olayları içeren videolar açarım. ama her zaman bu gibi durumlarda değişmeyen bir durum var o da; öğrencilerin bir türlü sabit ve dikkatli izlememeleri ve gürültü ile bazen olayı sabote etmeleri.geçenlerde bu durumun tam tersi bir olay gerçekleşti, atatürk’ün amerikalılara yaptığı konuşmayı içeren videoyu açınca tam 60 saniye kıpırdamadan ve konuşmadan izlediler. hayret ettim.küçüklükten beri atatürk sevgisi aşılanmış bu 14 yaşında çocuklar, henüz büyüklerinin şimdiki yaptığı gibi “sen atatürk’çü değilsin” veya “sen daha az atatürk’çüsün” suçlamalarından uzak atatürk’ü samimane sevmekteler.bir gün, meydanlara çıkıp sopaya iliştirilmiş vatanımın bayrağıyla, vatanımın insanlarını sopaya dizmeye çalışan insanlarının varlığına şahit olunca, yine aynı samimiyetle atam’ı sevebilecekler mi acaba? bunu merak ediyorum…
yorumlar
yakın geçmişte; mim bölümünde bir arkadaş yer vermişti, izlemiştim:)ve ben de hiç bilmezdim,ben bu adamın kurduğu muzaffer ülkede doğmuş olmaktan çok mutluyum:)hatırlattığın için çok sağol hocam:)
bir ara bayrak isine giresim tutmustu.teypten sonra…
ahkamlarınız dert görmesin.bir süre yokum, herkesin sevdiği ama benim sevemediğim izmir’de olucam.esenlikle kalın…
Gel bakalım. İzmir’e sakin duracaksan bir kahve içelim seninle Hisarönünde. Ancak yalnız gel; polis karışırsa kız ölür.
sakin sakin seminerime gittim, geldim.seni bırakdığım gibi bulmak beynimden hıhhh sesini tetikledi İZMİR…