ne zaman çalışma mekanımda laptobumu açsam birkaç samimi olduğum yaramaz öğrenci çevreme üşüşür ve benden komik videoları açmamı ısrar ile isterler. ben de onlara genelde kocakafaları açarım. bazen daha değişik bilimsel veya ilginç olayları içeren videolar açarım. ama her zaman bu gibi durumlarda değişmeyen bir durum var o da; öğrencilerin bir türlü sabit ve dikkatli izlememeleri ve gürültü ile bazen olayı sabote etmeleri.geçenlerde bu durumun tam tersi bir olay gerçekleşti, atatürk’ün amerikalılara yaptığı konuşmayı içeren videoyu açınca tam 60 saniye kıpırdamadan ve konuşmadan izlediler. hayret ettim.küçüklükten beri atatürk sevgisi aşılanmış bu 14 yaşında çocuklar, henüz büyüklerinin şimdiki yaptığı gibi “sen atatürk’çü değilsin” veya “sen daha az atatürk’çüsün” suçlamalarından uzak atatürk’ü samimane sevmekteler.bir gün, meydanlara çıkıp sopaya iliştirilmiş vatanımın bayrağıyla, vatanımın insanlarını sopaya dizmeye çalışan insanlarının varlığına şahit olunca, yine aynı samimiyetle atam’ı sevebilecekler mi acaba? bunu merak ediyorum…