Eski bir müziksever olarak John Lennon‘ın Imagine şarkısını elbette severdim.. Fakat benim için çok yeni sayılacak bir grubun bu şarkıya yaptıkları “cover“ı dinlediğimde adeta çarpıldım..Şarkının sözlerini bilenlere bu “çarpılma” olayı gayet normal gelecektir belki ama benim demek istediğim çarpılma bambaşka bir şey..Yeni yetme rock grupları içinde yeri benim için çok önemli olan A Perfect Circle

bu, yılların şarkısını öyle bir yorumlamışlar ki -itiraf etmesi zor olsa da- asıl yaratıcısını fersah fersah aşmışlar..Parçayı ilk dinleyişim sonrası aklımdan geçenler yaklaşık şöyle bir şeydi: “Bu herhangi bir cover değil.. Bu, Lennon ustanın ‘güzel ve cesur’ sözlerini alıp bir başyapıt yaratmaktır.. Bu, bir müzik parçasını dinlerken ‘ağır’ bir duygu yoğunluğu içinde kalakalmaktır.”Yine aradan geçen yıllar sonra, işte şimdi de şöyle düşünüyor, daha doğrusu vasiyet ediyorum ki; (işte bu sefer kesin çarpılabilirim!) bu parça benim cenaze marşım olmalı.. Hatta daha sonra, -pek sanmıyorum ama- oldu da beni anmak isteyenler olur, arada da bunu çalarlarsa; artık o an nerede olursam olayım, onları ve beni hatırlayışlarını kesinlikle hissedeceğim konusunda emin olabilirler..