Gözlerine bakamadım yıllarca. Duygularımın belli olmasından korktum seni kaybetmekten. Çünkü biliyordum ki gözler kalbin aynasıdır sen konuşamazsan onlar konuşur.
Ne kadar daha devam ettirebileceğimi bilmiyordum bu oyunu. Söylemeye dilim varmıyordu ama söylemem gerektiğinide biliyordum.
Artık zamanının geldiğini düşündüğümde; tüm cesaretim, tüm kalbim ve tüm içtenliğimle söylüyordum sana hissettiklerimi. Sonunda başarmıştım ama eskiden düşündüğüm gibi olmuştu. Eski beni görmek istediğini söylediğinde gözlerimi kapattım. Yanılmıştın. Hiçbirşey artık eskisi gibi olmayacaktı olamazdı. Yine seni düşünüyordum nedense. Hala seninle olabileceğimi. Ama gerçek bu değildi.