bildirgec.org

Noel kutlamaları sırasında Alman yayın organlarında çok az yer bulan çam ağacı katliamı bizim dinci basınımızda çok fazla yer buldu. Bu durum her iki basının da takip edilmemesi gerektiğine işaret olabilir. Aynı, kurban bayramındaki hayvan katliamlarının dinci basınımızda hiç yer almaması ve noelci basının ise bu vahşeti mümkün olduğu kadar işlemesi gibi.

Hayatımda ilk defa noel ağacı süsledim, yeni iş yerimde patronumun noel ağacını, hem de pazar günü çağrılarak ve bahşiş alamayarak. Bitkisel hayatı uzun sürmesin diyemi bilinmez, zavallı çam ağacının köklerini tamamen kesmişlerdi. Can çekişen ağacı, cam küreler, isa heykelcikleri, melek figürleri ve neyi sembol ettiğini bilemediğim çesit çesit süslerle donattım.

Internette geziyorum, insanin biri güzel baslamis, demiski: ” 70 lerde iz birakan diziler vardi, siyah beyaz ekranlardan kanal kavgasi yapmadan izledigimiz, cep telefonlarinin beynimizi pisirmedigi, ot tadi veren bilgisayar sohbetlerinin yerine kendimizi daha dürüst ifade edebildigimiz, okul bahcesinde macun satildigi, sabaha karsi Muhammet Ali maclari seyrettigimiz, beraber ve solo sarkilar dinledigimiz TRANSISTÖRLÜ radyonun mutfakta durdugu, dandy cikleti cignedigimiz Ayhan Isik in hayatta oldugu ve babamizdan 2,5 tl harclik aldigimiz günlerdi onlar. Hala o tadi alamiyorum ne televizyonlardan ne de gazetelerden ne de yürüdügüm yagmurda islanmis TÜTÜN KOKAN ALSANCAK CADDELERINDEN.“

Patron ve isveren ve bazen de CEYO” diye adlandirilan, Allahtan “Yürü ya kulum!” emrini almis olan, ayricalikli yaratiklara kendimizi begendirmeye yönelik bilgilerin yazildigi rapora CV denir. Bu CV yazilip “sivi” diye okunan ‘curriculum vitae’ nin kisaltilmasindan olusan “Tercüme-i hal” anlamina gelen merette de dilekcede oldugu gibi bir cok yerlesmis kural vardir. Ama bütün bu ayrintilar, kurallar, zorluklar “Yürü ya kulum!” emrini almis olan ayricalikli insanlarin ürettigi eylenceli bir oyundur. Gazeteye söyle bir ilan vermislerdir örnegin: ” 25-35 yas arasi, askerligini yapmis, ingilizce ve fransizca bilen, sempatik, kolay iletisim kurabilen, -Presentabl-, Avrupa yakasinda oturan, C sinifi sürücü ehliyeti olan, bilgisayardan anlayan….. güncel fotografli CV nizi, vb vb vb….. Zevki düsünebiliyormusunuz? Sizi uydurduklari sorularla soyunmaya davet ediyorlar. Sinirsiz sayida işsiz insan var. Beyler, en güzel, en yakisikli, en egitimli, en genc, en bilmem ne sahibi birini arama ilani veriyor, ve köleler sanslarini denemek icin kendilerini ballandira ballandira yazdiklari CV leri müstakbel sahiplerine gönderiyorlar. Hamallarin secilmek icin toplu olarak beklemeleri bile daha asaletlidir. Bey onlarin ayaklarina kadar gelir ve onlardan zil takip oynamalarini istemez, yapilacak is bellidir calisacak isci oracikta seciliverir. Köle kıyaslama formu CV de ise durum trajikomiktir; “Ne olur beni secin, secmeseniz bile bir kere görüsmeye cagirin, ne olur yalvariyorum, her seyimle sizin olacagima yemin ediyorum, etim de kemigim de sizin olsun, saygilarimla felan.” anlamina gelen tanimlanma yazimizi göndermis oluruz. Kabul edilmedigimizi cevapsiz kalarak anlariz, yani yok sayilarak, yani hic bir yazi göndermemisiz gibi, sanki bir densize desifre olmamisiz gibi. Halbuki bütün dilekcelere, bütün is müracat yazilarina ve her türlü “tepki beklentisi olan yazi” ya cevap verme zorunlulugu olmalidir. Hamal pazarinda sizi secmeyen patronla en azindan bir defa göz göze gelirsiniz, “Baktim, gördüm, begenmedim” tepkisini alirsiniz, varliginiz kesinlenir. CV formlari insan haklarina aykiri olmayacak sekilde standart hale getirilmeli ve haddini asanlara ceza verilmelidir.