bildirgec.org

Zıkkımın kökündeyim diyesim geliyor “nerdesin?” diyenlere! Çocuk değilim diyesim geliyor, kendi kalıplarına sıkıştırmak isteyen beyinlere! Okkalı bi küfür sallayasım geliyor, dışımı gören içimi bilmeyen sözlere! Kaçıp gitmek geliyor içimden, sadece kendim olabileceğim bir şehre. Bağımlılıkla örülmüş bütün sevgilerden tüyesim geliyor.

Ne zaman güzel bir çığır açmaya meyletsem, birileri çıkıp şu fazileti berhava edip giderler..
bu cinnete öncülük eden zatlar nereden nasıl peydahlanır, hangi mübhem bir emrin beyanı hangi müchel bir hükmün tafsili ile yaparlar bunu, cidden merak ederim..yaptılar diyelim; hangi mükafata vesile olurlar acep?
kimseden ilm-i kamil olmalarını beklemek gibi bir muradımız olmadığı gibi, böyle bir zorunluluk da yoktur..
imdi,
canım sıkılıyor desem, canın çıksın derler..peki neydek usta? bir duygu düşmanlığı yaşanıyor alıp başını gitmiş.. müsamaha yok. ne yazalım.? kalemlerin birbirine meyletmesi, kaynaşması gerekir dedik, gereğini yaptık kıyamet koptu.. öyle ya, uzun zamandır yanlış adreslere giden mektuplar gibiyim; en haylaz tarafımı bulup çıkarıyorlar, hep dışlanan kapıcı çocuğu gibi muamele görüyoruz.. alışkınız. ne aforozlar yaşadık ne kavgalara girip çıktık,kangren olmuş nice cümleler kurduk.. ilahi koza.
şimdilerde yeni bir projem var; kitap yazıyorum. ciddi ciddi yazıyorum. ancak buradan birkaç yazarın iznini almam gereken “alıntılar” meselesi kafamı kurcalıyor.. nasıl yapacağımı bilemiyorum.hepsi de bana gıcık.kesin siktiri çekerler. bakalım deneyeceğiz iş oraya varsın..

Uzun zaman önce kaybettiğim yeteğinimi buldum..

Dün arkadaşımın ölümünün 2.yılıydı. Kokain denilen o b**kla tanışmasının ardından basketbolu bırakan sevgili arkadaşım Togo geçen hafta cumartesi günü kokainin aldığı canların masasına dördüncü olarak gitti. dünde onu anmak adına 2 yıldır oynamamaya yemin ettiğim basketbolu oynamak istedi canım. Kaç zamandır oynamıyordum mereti.

önce ayaklarım biraz miskinlik etti. çıkmak istememiştim dışarıya. Ama onu o şekilde anmalıydım. Odamda eskimeyi ve renkleri solmayı bekleyen ve togoyla beraber çok zor şartlar altında aldığım Basketbol şortumu giydim. Biraz kilo almışım ama olsun hala oluyor. Beyaz spor çoraplarımı giydim telefonumu ve o öldükten sonra başladığım Sigaramı bel çantama koyup ayakkabılığa doğru yöneldim. Reebok ayakkabılarım hala güzel görünüyormuş. giydim ayakkabıları aldım topumu fırladım sokağa. 7 aydır çıktığım ve bizimle hala aynı binada oturan kız arkadaşımı da aldım. beraber potalara gittik. başladım atmaya. Ben atamadıkça kız arkadaşım gülmekten katlandı. o güldükçe ben hırslandım. o güldü ben ağladım. O ağladı bende ağladım. Hırs,gülmek ve ağlamakla geçen atışların ardından atmaya başladım. Sırayla. 1-2-3…