Her yeni güne umutla başlamak,bugün dünden daha güzel olacak diye düşünmek…Aslında o kadar kolay görünüyor ki…Hayatın ya da yaşadıklarımızın bize getirdiği zorluklar,insanların yaşattığı kırgınlıkların aslında önemi olmamalı.Yaşadığımız her an,aldığımız her nefes zerresi o kadar kıymetli ki…Ne olursa olsun inadına hayata gülmeli ve direnmeliyiz.Kendimizden daha değerli hiçbirşey yok. bu gerçeği görmek için çoğu zaman malesef ki bazı şeyleri yitirmemiz gerekiyor.
adım attım,odaları dolaştım,çok gezdim,
çok yoruldumsiyahtı, kurşun gibi…
belki kalemdibelki silgisilgi olsasilinirdiyok, silgi değildi.hesabını bileydimçözer miydim ki…
hep sayıları saydım;bir iki,bir, ikiüçe geçemedi ritmik saymalarımbir iki, bir iki,bit _miyor kisonsuz benim rakamlarım,yazdım ,yazdım
hep bir iki, bir iki
küçüktüm,boş bir sayfa açtım kendimebir kare çizdim,güzeldi, içi boştu,vazgeçtim,üçgene çevirdim yüzümüüçgenin kenarları da
bir iki, bir iki,üçe dönmüyor kibenim sayfam dolmuyor kibir türlü !…
adım attım,
odaları dolaştım,
çok gezdim,
çok yoruldum
siyahtı, kurşun gibi…
belki kalemdi
belki silgi
silgi olsa
silinirdi
yok, silgi değildi.
hesabını bileydim
çözer miydim ki…
hep sayıları saydım;bir iki,
bir, iki
üçe geçemedi ritmik saymalarım
bir iki, bir iki,
bit _miyor ki
sonsuz benim rakamlarım,
yazdım ,yazdım
hep bir iki, bir iki
küçüktüm,
boş bir sayfa açtım kendime
bir kare çizdim,
güzeldi, içi boştu,
vazgeçtim,
üçgene çevirdim yüzümü
üçgenin kenarları da
