Bugün öpüşlerin yağıyor çatıma,
Düşüp yuvarlanıyor ayağıma,
Hangisini toplasam soluyor dudağımda..
Bugün gözyaşların düşüyor bardağıma,
İçtikçe çoğalan..
Bugün en karasından sözlerin var tabağımda,
Yedikçe kanatan..
Bugün sevgilerim toplandı sepetimde,
Sana sunmaya hazır,
Sundukça, yalnızlaşan..
İçimde bir şarkı çalıyor senden,
Çaldıkça, çalıyor seni benden,
”Özür dilerim” diyor,
Diledikçe geciken..
Bir keman sesi, içimde. Sesin içinde kaybolduğun, yoğrulduğun. Dingin etkin. Helios’un okları her bir nota, her bir darbe.
Aşk bir girdap. Eğlenceli başlayan. Soruları kendine sorduğun önce, mızrakları kendine saplamaktan kaçındığın sonrasında. Her bir varoluş serüveninin, yokoluşa dönüştüğü yedi temel notanın tepelerinden çekilen çizgi.
Her çizgi her tende ve her yazgıda başka şekil bulandır. Bu da şaşırtandır kimi zaman. Her defasından ‘Tamam’ dediğin ve her defasında elinin boş eve döndüğün bir ilizyon oyunu aşk, dostum.
Sırlarını kalpten önce döktüğün, üzerine pastalar yaptığın lezzet diyarlarında gün gelir mahzenin dediğin o ten mezarın da olur; cennetin de güzelim.
pencerelere,duvarlara,zemin veya ekranlara uygulanabilen yeni teknolojik interaktif reklamlar kişilerin hareketlerine tepki veriyor oynuyor veya hareket ediyor.kaynak.
Sanat hızlı bir değişim içinde. Bu değişim içinde göze çarpan olgular sanatçı inisiyatifli yapılar (masa, pist, K2, yama, altıaylık), galerilere alternatif yapılar (under construction, kutu, hafriyat, galataperform, apartman projesi) üzerinden ilerlemekte.
http://www.haberler.com/bayat-tavugun-sirkeyle-yikanip-satildigi-iddiasi-haberi/
Eğer bir şehirde, hele bencileyin İstanbul gibi bir metropolde yaşıyorsanız; işlek bir caddeden geçtiğinizde ya da özellikle giysi satan bir pasaja falan daldığınızda, adeta etrafınızı saran nesnelerdir bu cansız şeyler.
Yine de, normalde kanıksadığımız, dikkat etmezsek pek gözümüze çarpmayan, bakışlarımız özellikle onları aradığında fark edebileceğimiz ve çokluklarına şaşıracağımız bu vitrin insanları, “varlık”larını hep aramızda; ancak bambaşka bir alemdeymişcesine sürdürürler..
Adları vitrin mankenleri olsa da, mekanın durumuna göre vitrinlerden taşmış, sokaklara kadar yayılmış durumda olduklarını söyleyebiliriz.
Bunların, küçük-büyük, kadın-erkek, bakımlı-bakımsız, saçlı-saçsız, kollu-kolsuz hatta kafalı-kafasız olarak binbir çeşiti varsa da, tek görevleri vardır; o da üzerlerine geçirilen giysileri müşterilere göstermektir.
http://haber.mynet.com/detail_news/?type=Life&id=A2008056&date=20Agustos2007
Radikal gazetesinin ‘Orijinal Demokrasi’ adlı yeni reklam filmini gece gece gözüme taktım ve gözüm “tv ekranına dön” der gibi oldu. Bir an kendimi AB Shapper reklamlarında yer alan abilerin ( hani Beyaz’ın bir tiplemesi vardıya Johny White ona benzer abiler 🙂 vaadlerini dinler gibi oldum. “”Yanında bu da bizden””, “”30 gün içinde iade etme hakkına sahipsiniz.”” vs.
Reklamdaki Orijinal Demokrasinin keşke hiç iade edilmese düşüncesi içinde olmasını isterdim. Pek ala zorlu bir dağa tırmanmak gibi zor bu durum.
Reklam filmi, temanın çok basit bir fikirle sunularak binlerce şey anlatmasınıda çok güzel vurgulamış.
http://www.youtube.com/watch?v=x9A9WJNGY-Q
