bildirgec.org

http://www.lundlund.com/

http://www.ntvmsnbc.com/news/457163.asp

http://www.btdunyasi.net/index.php?module=news&news_id=5108&cat_id=1

Bir süredir kendini koyvermiş, dertleri bir mıknatıs gibi kendine çeken kadın, bir acemi hırsız gibi dünyasına giren adama gidiyorum demesini başarmıştı..Karamsar meleklerle bir ömrü geçirebilme ihtimalini barındıran hislerden kurtulması gerekiyordu; böyle yaşamak uzak bir ölümü daha yakına çekmekten farklı bir şey değildi..
Nicedir erkekleri, erkek olarak görmek, öylece değer biçmek gibi bezdirici bir alışkanlığa kaptırmıştı kendini.
Şimdi ise ansızın gelen aşk’la birlikte, şehvetle yüklü bir gülmseyişin hazzını hissediyordu. bir süredir uyurgezer dolaşan gözleri yeniden doğmuştu adeta. Gülmeyi istiyordu.. Bir kedi mırıl mırıllığı içinde sevilip,okşanmak istiyordu..Koşup kavuşmakla kaçıp saklanmak arasında yalpalayan kadınlardan olmayacaktı..eksik olan bir yanı yoktu;kendisinden, coşku cesaret bekleyen hayatı kucaklamaya hazırdı..

http://www.computerworld.com.tr/3g-ihalesi-fair-play-e-uygun-degildi-detay_1076-referer_bulten-uid_147-bid_76.html

http://joke-fun-comedy.com/

Dünyamızın hızla kirlendiğ , insanlar arası ilişkilerin çok basitleştiği, saygı ve sevginin neredeyse kalmadığı şu günlerde “Nerede o eski günler” cümlesini sık kullanır olduk. Aslında dünyanın bu hale gelmesinin başrol oyuncuları bizleriz. Yolda yürürken selam vermeyi unutan, muzun kabuğunu denize fırlatan, piknik ateşini tam söndürmeden giden, arabanın camından izmarit fırlatan, arkadaşının konuşmasına fırsat vermeden bağırıp onun kalbini kıran, iki adımlık yere araba ile gidip sonra küresel ısınma muhabbetleri yapan bizleriz…
Eskiden bayramlar bile daha güzel ve anlamlıydı. Çünkü bayram sabahı neşe ile kalkılır, namaza gidilir ve gelince hemen kahvaltıya oturulur. Sonra erkenden komşu, eş, dost, akraba ziyaretine başlanırdı. Minikler de durumdan faydalanıp şeker kapma olayına girişirlerdi hemen.Ramazanlar da şimdiki gibi sönük geçmezdi.Büyükler küçüklere daha bir sevgiyle yaklaşırken, çocukluğumuzu yaşardık sınırsızca, o güzel yemeklerin tadı ve başkalarına da tattırmanın keyfiyle…Ama şimdi bu gibi birliktelikler ve duygular azalmış durumda. Yiyeceklerin bile tadı yok! Pazardan domates alıyorsunuz hormonlu, salatalık hormonlu vb. Her gıdanın içinde ya hormon, ya katkı maddesi mutlaka birşey var.

Hayat yormuyor..
Hayat aslında çok güzel..
İnsanlar yoruyor..
İnsanlar eksik..
Eksikken de sevmeye çalışıyorlar..
Sevgi insanların en zayıf noktası..
Benim diyen insan, en güçlü insan bile sevgi karşısında güçsüzdür.
Sevgi, dünyadaki en güçlü silah.
Ama önce tabancayı doldurmak lazım ateşlemek için,
Yani önce insan kendini sevmeli,
Kendiyle problemi kalmamalı ki karşısındaki insanı yaralamasın.
Öldüremez kuru sıkıyla kimse,
Yaralar sadece.
İz bırakır..

ve yağmur şiddetini azaltmadan yağıyor.
ey ben sel olmuş nereye gidiyor ?

felsefelerim akıntıya kapılmış sürüklenmekte
imkansızlıklar boğuluyor, duygular sürüncemede..

ellerim bir başka şehirde
yüreğim hüzün-mutluluk karışımı bir yerde,
gözlerimi göremez oldum
aynadaki aksim maviliğinin içinde..

dayanmaksa, dublörlü yaşamak
dayanmaksa, hiç bir tadı duyumsamamak
dayanıyorum.

ara sıra dışarı çıkıyorum
film izliyor, kitap okuyorum…
falan da falan
sanki hayat olağan !

bomboş bakışlar
nerede, ne bulacaklar ?

http://www.taraf.com.tr/yazar.asp?id=77