Çığlığım duvarlarına tırmanırken, daha çok yerin dibine girdi cümlelerimin özneleri.
Onlardı tüm suçlu ve cümlelerim, kırbaç kıvamıyla yalayamadı tenini.
İşkencenin nedenine işkencenin tadını katamadım.
Bana bunlar yüzünden deli dersiniz yada suskun .
Asla !
Susmuyorum sadece sanırım içimden konuşuyorum .
suskun hakkında tüm yazılar
Jena sessizliğin sonu muydu?
| 26 September 2007 21:08
http://www.bbc.co.uk/turkish/fooc/story/2007/09/070921_fooc_washington.shtml
Kendi Halinde Söylemler
plakton | 15 August 2007 14:59
“Arkamdan bakıyorsun biliyorum, gözlerinin değdiği içim… Acıyor!”
… Hani o gidişlerin var ya…
Sessizce…
Suskun…
… Kırılan olduğum halde… Kendisiymiş gibi… Hani o arkasına dahi bakmadan gidişler…
Hani senin “o an” “oracıkta” “ancak” arkasından baka kaldığın… Anın durması için yalvardığın, tutup ucundan geri çevirmeye çalıştığı an var ya, hani yapabilsen o merdiveni, hani yapabilsen o kapıyı, hani yapabilsen o sokağı tutup ucundan geri çevirmeye canını bile verebileceğin o an…
İşte o… En acıtanı o…
