bildirgec.org

http://www.harunyahya.org/guncel/pkk_marksist_kupurler.html

http://www.haber5.com/haber.php?haber_id=300535

Kübave Haiti. Büyük Okyanus’taki Karayib adalarından ikisi. her iksi de 1492’de Kristof Kolomb’un ismiyle anılan ve adına keşif denen işgallere maruz kalıyor. Her ikisi de ispanyol toprağı ilan ediliyor.

Sonraki dönemlere değin her ikisi de yerli nüfusun katledildiği, köle ticaretinin yapıldığı birer koloni devlet haline geliyor. Tek fark şu ki, Küba İspanyolların elinde kalırken Haiti’yi Fransızlar ele geçiriyor.

küba ve haiti haritada bu kadar yakınlar

19.yy her iki ülkenin de bağımsızlığını kazandığı yüzyıl oluyor. yüzyılın en başında Haiti (1804) ve en sonunda Küba (1899) artık birer bağımsız devlet olarak dünya coğrafyasında yerlerini alıyorlar.

http://www.sansursuz.com/haberler/templates/sansursuz.asp?articleid=46772&zoneid=1&y=

http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=232307&tarih=08/09/2007

http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=179729

http://www.dunyaninsokaklari.org/index.htm

nazım

(çok alametler belirdi vakit tamamdır
haram helal oldu, helal haramdır)

“Mavi gözlü dev”e iki bilet istiyorum diyor gişenin önündeki bayan. Gişe personeli güler yüzlü olmaya dikkat ederek “aranızda öğrenci var mı?” diye sorunca bayan bu kez de “arkadaşım öğretmen bende ….bank personeliyim” diyor. Neden “ikimiz de öğrenci değiliz” demek yerine mesleklerini söyleme gereği duyuyor orası mâlum

mavi gözlü dev

Bu küçük diyalog bana aylar öncesindeki bi anımı hatırlatıyor. Bir fast-food restaurantta oturuyoruz. amacımız hamburger yemek. masada duran telefonumu karıştırmak için eline alan, benden bi kaç yaş büyük arkadaşım arka plan olarak ayarlanmış che guevara resmine bakıp “ne tuhaf değil mi?” diyor “herif bütün hayatını kapitalistlerle, patronlarla savaşarak geçirmiş ve en sonunda da bu uğurda ölmüş, şimdiyse resimleri bu adamların ürettiği telefonlarda ve t-short’lerde pazarlama konusu yapılıyor. birileri onun sayesinde köşe oluyor” ilginç bir realite. şunu da ekliyor “eski devrimcilerin hepsi şimdi iş adamı oldu”

Eğitim cehaleti alıyor, başka sıfatlar ise
baki kalıyor.
İnsanlar eğitim alarak sanatçı, bilimadamı,
siyasetçi, işadamı vb ünvanlar alabiliyorlar.

Biz de onların kişiliklerinden çok ünvanlarını
dikkate alıyoruz, buna değer veriyoruz.

Doğru veya yanlış, haklı veya haksız olmak ise
pek önemsenmiyor.

Kendi geçmişimize hakaret edilirken gülüp eğleniyoruz.
Kendi tarimiz, kendi geçmişimiz hakkında ne kadar
bilgisiz olduğumuzu farkedemiyoruz bile.