bildirgec.org

hiç, bir filmi izlerken sonunu göremediğiniz oldu mu?
veya sonunu çok merak ettiğiniz? bu durumda spoiler veren yani filmde olacakları söyleyen siteler var. bu siteler veri tabanlarında onlarca filmin sonunu barındırıyor siz de filmin sonunda ne olduğunu öğreniyorsunuz. yalnız baştan uyaralım
ben o filmi izleyecektim neden sonunu söylediniz diye kızmak yok. Merak ettiğimiz film sonlarına artık birilerine sormadan öğrenebileceğiz, bilgilendirici ve eğlendirici olması dileğiyle.

The Movie Spoiler

the movie spoiler oldukça kapsamlı bir site. bunu, veri tabanında yaklaşık 1000 adet filmin sonunu bulundurması nedeniyle belirtiyorum. isterseniz siz de izlediğiniz filmin sonunu gönderebiliyorsunuz siteye buradan ulaşabilirsiniz.

Moviepooper

moviepooper the movie spoiler’dan aha kapsamlı bir site. 4.000 ve artmaya devam eden
film sonu arşivine sahip ve oldukça kullanışlı bir şekilde tasarlanmış. en son çıkan filmlerin sonunu görebilirsiniz siteye ulaşmak için burayı tıklayabilirsiniz.

Disko Kralı sayesinde eskileri andığımız bir programın ardından böyle bir seri yayınlamaya karar verdim.Fazla uzatmadan yazımıza geçelim..

Acı Günler

Süper Baba

Ruhsar

Yönetmen: Tony Gilroy
Senaryo: Tony Gilroy
Oyuncular: Clive Owen, Julia Roberts, Paul Giamatti, Tom Wilkinson, Ulrich Thomsen
Filmin Türü: Gerilim
Vizyon Tarihi: 20.03.2009

Sinemaya uzun bir ara vermiş olan Julia Roberts, yönetmen Tony Gilroy ile Duplicity / Sahtekarlar adlı filme dönüş yaptı.

Fimin kısaca konusu: Daha önce hükümet istihbaratından ayrılan, ex-CIA ajanı Clarie Stenwick (Julia Roberts) ve ex-M16 ajanı Ray Koval (Clive Owen) artık özel sektörde büyük firmalarla çalışmaktadırlar. Aralarında kıyasıya bir rekabet kol gezecektir. Farklı iki dev şirkette çalışan bu ikili arasında; şirketlerine büyük kar sağlamak amaçlı, patenti yeni alınacak bir ürünün formülünü, ilk kim alacak hesabı ile büyük rekabetleri başlar. Bu formülü elde etmek amaçlı soygun planı düzenlenirken, aralarında oluşan aşk onları nereye sürükleyecektir. Birbirlerini atlatarak hedefe ulaşmaya çalışırken, aşk engelini nasıl aşacaklardır.

Standart bir Hollywood filmi gibi gözükse de seyretip görmek lazım…

Yönetmen : Martin Brest
Senaryo : Ron Osborn, Jeff Reno, Kevin Wade, Bo Goldman
Oyuncular: Brad Pitt (Joe Black), Anthony Hopkins (William Parrish), Claire Forlani (Susan Parrish), Jake Weber (Drew), Marcia Gay Harden (Allison), Jeffrey Tambor (Quince), David S. Howard (Eddie Sloane), Marylouise Burke (Lillian), Diane Kagan (Jennifer
Görüntü Yönetmeni : Emmanuel Lubezki
Müzik : Thomas Newman

Ölüm bu kez başarılı işadamı William Parrish’in (Anthony Hopkins) yanındadır. Azrail, güzel Susan Parish’in (Claire Forlani) sabahleyin karşılaştığı genç adam’ın (Brad Pitt) kaza sonucu ölmesiyle birlikte, Brad Pitt’in kimliğine bürünür. Susan, bu genç adamı evinde Joe Black ve babasının sağ kolu olarak devamlı görecektir. Daha sonra hikaye iyice karışacaktır. Hikayede mantık dışılık olmasına karşın oldukça sürükleyici.

Meet Joe Black, gerçekten garip, tutarsız, mechul yönleri oldukça fazla; fakat bir o kadar kendine özgü bir film. Son yıllarda metafizik, fantastik öykülerle çekilmiş filmlerden biri. Uzun tutulmuş ve yavaş işleyen kurgusuna rağmen film, kaza sahnesinden sonra dayanılmaz bir çekiçiliğe bürünüyor.

KISA FİLM BAŞLAR…

SAHNE 1
İÇ ÇEKİM…………………………HERHANGİ BİR YER(Gündüz)
Dış ses(Harlemsaray)
“Lö gene mi? Şiir…”
İç ses
“yok valla…”
Dış ses(Harlemsaray)
“Lö yoksa gene mi araştırma?”
İç ses
“yok yok…”
Dış ses(Harlemsaray)
“Lö ne o zaman?”
İç ses
“Bekle ağabeycim, bekle de gör…”
Önce, “boynuz kulağı geçer” atasözünü açıklayayım. Temel anlamı, bir işi birinden öğrenirsin, ondan sonrada onu boynuzlarsın (ekarte edersin yani). Yani, kişinin boynuzlama becerisine dayalı durumlar da diyebiliriz. Bu durumda ne yaparsın? Kulağını, gözünü ve hatta başka yerlerini de dört açarsın, açarsın ki başına kötü hadiseler gelmesin…
Şimdi geçelim konunun ince hallerine; efendim bu konu vahim ve müphem bir konu olup, herkesi yakından ilgilendirir. Öyle yakından ilgilendirir ki, adama aşkı öğretirsin, o da sana boynuzunu parlatmayı, öğretir. Elemanına işi öğretirsin, boynuz gelir, “e ben kaçar artık” der, sende kalan parıltılı ve boynuzlu bir kulak. Arkadaşına sır verirsin, alır o sırrı satar, elinde kalan yine boynuzlu bir sır. Yahudiler, öğrenir Hitler’den dayağı, takar boynuzunu bayağı. Devlet, senden alır kulağı, takar sana boynuzunu. Ben diyeyim nane nane, çıkar ortaya naneli Ajdar. Sen dersin ki dane dane, o der ki sana ne… İşte böyle boynuzluların, asıl olanlara taktıkları boynuzları sayarsak, akşamı bulurda, geçerde…

SAHNE 2
HAFİF ÇEKİM………………..HAFİF BİR YER(Hafiften bir zaman dilimi)

Yalanlar Üstünde(Body of Lies)
Tür ve ülke : Aksiyon/ABD
Yönetmen: Ridley Scott
Senaryo: William Monahan
Oyuncular: Leonardo DiCaprio, Russell Crowe, Mark Strong, Golshifteh Farahani.

Film meşhur (Hollywood) aksiyon sahneleri ile başlar. ABD İstihbaratının en iyi adamı Roger Ferris rolünde Leonardo DiCaprio’u görüyoruz. Son gizli görevinde olan Ferris, hayatını telefonun diğer ucunda onu yöneten duygusuz sese, Ed Hoffman’a emanet etmiştir. CIA’in kıdemlisi Ed Hoffman bilgisayardan, Ferris’in hareketlerini izleyerek savaş yönetir. Ortaya yeni çıkmış bir terörist liderini kontrol edebilmek için, Ferris’in içlerine sızması gerekmektedir. Her zaman olduğu gibi sıradan ABD filmi, içeriğinin önüne geçen bol bol aksiyon sahneleri ile dolu bir film işte…
Ayrıca, bu yeni türettikleri lider ile birlikte, İslam aleminin ABD’den intikamı söz konusudur.
İşte tipik bir yapım ve Yalanlar Üstünde adına uygun yalanlar üzerine bir film diyebilirim. Irak savaşı ve ABD’nin kendi halkına empoze ettiği, İslam tehlikesi (İslam aleminin kendilerine olan güya düşmanlığı gibi) ve buna bağlı yalanlar silsilesi…
Böylece filmler ile de halka aslında kendi yaptıklarını (başlattıkları savaşı)temize çıkarmak ve sanki karşı taraf yapıyormuş gibi göstermek ana fikirleri ve adından da anlaşılacağı gibi yalanlar üstünde….

Tabiki izlemek elinizde ve farklı eleştiriler de eklenebilir…

Korkuyla iziyordum ilk sezonunu, çünkü gerçekten çok güzel hareketlerdi ve reytinge kurban gitmesini istemiyordum. bir zamanlar “anında görüntü show“umuz vardı (gerçi hala devam ediyor yayına ama eski performansı yok sanki) ama artık anında olmayan, televizyonda tiyatro keyfi yapmamızı sağlayan, üstelik de bunu yüzüne aşina olmadığımız (ki bu çok güzel birşey çünkü gına geldi hep aynı yüzleri televizyonda görmekten) taze kanlarla (oyuncularla) yapan bir şovumuz var.

http://televidyon.com/22dakika

http://www.pusat.tv/

http://www.haber3.com/haber.php?haber_id=284666