bildirgec.org

Birinci Kısım

1.
Chicago’da şehre çok da uzak olmayan sakin bir semtte, bitişik nizam sıralanmış evlerden birini tutmuştum. Dün akşam eve yerleşmeye çalışırken yan bahçeden sesi geldi. “Humbert” diyor gerisi anlamadığım dilde bir şeyler. Sonra bir köpek havlayarak karşılık veriyor. Sesi benim Tina’ma oldukça benziyor. (eski sevgilim olana değil golden retriever olana) O nymphet sesiyle “Humbert!” diyor arada sonra uzun uzun bir şeyler anlatıyor, ama ben pek bir şey anlamıyorum. Yine de uzun süre bahçede bir şeyle uğraşıyormuşum gibi yapıp onun avlusuna bitişik olan duvarın dibinden onları dinledim. Neyse ki Humbert’ın havlamaları o tuhaf dil kadar yabancı gelmedi kulağıma.

http://www.khaos.info/edebi-mevzular/1232-opucuk-baligi-atilla-atalay/

Arinzabad, … kasabasının ….sokağının … isimli mustakil evinde otumakta olan 40 yaşlarında bir adamdır. …kasabasının hiç bir sakini Arinzabad hakkında bir şey bilmez. Arinzabad her gün sabah 8.08 de evine on dakika mesafedeki börekçiye gider, bir paket börek yaptırır ve sonra evine döner. Arinzabad her gün aynı kıyafetleri giyer. Yaşadığı …kasabasında her gün aynı şeylerle görülmek; insana deli denmesi için yeterli 72 nedenden 16. sıdır.Arinzabad gri bir fötr şapka,gri kruvaze yakalı bir pardesü,siyah gabardin bir kumaş pantolon ve italyan iskarpinleriyle -sanki çok önemli bir işte çalışan zengin bir adam gürünümündedir. …kasabasındakilerin dikkatini çeken şeylerden biride Arinzabad’ın evinin ışıklarının sabaha kadar açık olmasıdır.Aradan geçen onca yıl Arinzabadın yaşamı bu şekilde süre gider. Bir gün Arinzabad aynı börekçisine giderken, karşıdan geçen bisikletli bir çocuğun yere düştüğünü görür. Çok hızlı bir şekilde olmasada adımlarını hızlandırarak çocuğun yanına gider gülümseyerek. 2 metre boyundaki Arinzabad yere çömelerek ağlamakta olan çocuğun kulağına bir şeyler söyler ve çocuk gülümsemeye başlar sümüklü burnu ve yaşlı gözleriyle. Arinzabad ayağa kalkar ve köşeye dönüp börekçisine gitmek üzere yola koyulur. Bu an bütün kasabalının Arinzabad’ın biriyle konuştuğunu gördükleri tek andır. Ve köşeyi dönerken Arinzabad birden yere yığılır. İnsanlar koşarlar bakmaya; Arinzabad ölü bir şekilde pardusesi açılmış içinde yırtık bir gömlek, çıkan iskarpinlerinden gözüken yamalı çoraplarıyla herkesin hayretleri içinde, yüzünde gülümseme ile uzanmaktadır kaldırımda…