Dünyada her geçen gün çok yararlı şeyler icat ediliyor. Bu merdiven de bunlardan biri. Artık ortalık eskisi gibi dağınık olmayacak ya da hiçbir yere sığmayan terlik ve ayakkabılar büyük bir derdiniz olmayacak çünkü her bir basamağın altında açılan çekmeceler sayesinde merdiveni bir dolap gibi kullanabiliyorsunuz. Bunu herkes evi için dizayn ettirebilir. İşin güzel taraflarından biri de hırsızların en son bakmayı düşüneceği yerlerden biri olmasıdır.
Amele kelimesinden hiç hoşlanmazdım. O kelimeyi kullanmayı da sevmezdim. “Iyyy amele gibi giyinmişsin” ,”Amele yanığı gibi olmuş”, “Amele gibi yürümesene oğlum” cümlelerinden dolayı amele kelimesine sıcak bakmam çünkü sanki amele aslında işçi demek değil. Aşağılamak için uydurulmuş birşey gibi… O yüzden sevmezdim. Biri öteki için “Amele gibi olmuşsun” dediğinde kızardım, üzülürdüm:( Sanki herkes annesinden ballı mı doğuyor?
Almanya’da yaşamak bir nevi kendi kendinin amelesi olmak demek. Giysi dolabı aldık geldik diyelim. Parça parçadır her bir yanı. Karton içinde alırsın. İçinde bir tarifi vardır. Ona göre inşa edersin kendi dolabını. Yapboz gibi işte:) İlk geldiğimde ders çalışma masası aldığımızda çok iyi hatırlıyorum bütün parçaları odaya döküp babamla iki gün boyunca onu yapmaya uğraşmıştık. Sonra mutfakta ayrı bir problemdir Almanya’da. Taşınılan evlerin mutfakları yoktur. Gider bir mutfak beğenir, ısmarlarsın. 1 ay sonra da hazır olur.O bir ay içinde de aç mı kalırsın susuz mu kalırsın senin bileceğin iş. Eeee medeniyet(!) başka tabii, kimse kimseyi tınlamıyor. Ya para verirsin gelip takarlar ya da kendin günlerce uğraşıp yine oyuncak parçaları gibi hepsini birleştirirsin. Yanlış olduğunda bozar tekrar yaparsın. Mutfağa en ucuzundan 2000 euro ödedin mi, bir de üzerine mükemmel bir amelelik yaparsın.
Honda‘nın yapmış olduğu ve dünyanın en yetenekleri robotlarından biri olarak kabul edilen Asimo, koşuyor,yürüyor,tokalaşıyor,top oynuyor,konuşuyor,konuşulanların bir kısmını anlayayabilirdu. Bir de merdivenlerden çıkma öğretilmiş ve herkezin önünde asimo merdivenlerden çıkmaya çalışıyor fakat nolduğunu söylememe gerek yok sanırım asimo bir süre merdivenlere bakıyor daha sonra çıkmaya başlıyor ve 3. merdivende sırt üstü yere düşüyor. Bu arada bütün seyirciler gülüyor tabiki ve bükülmüş bir şekilde yere düşen asimo hala konuşmaya devam ediyor. Şuradan videosuna ulaşabilirsiniz.
Yavaş yavaş merdivenlerden çıktı, kararsız kalmış isyankar basamaklar arasında hiç bitmeyen bir tartışma söz konusuydu:
“aşağı mı iniyoruz, yukarı mı çıkıyoruz?”
En alt basamak ve onun takipçileri aşağı indiklerini, ulaşılacak en yüce mertebenin en alt basamak olduğunu iddia ederken, en üstteki ise göğe doğru ilerlemesinin onu yücelttiğini söylüyordu. En alt basamak ısrar etti:
“Hayır, ben olmazsam sen düşersin, demek ki temelin benim; ben, sen olmasan da ayakta kalabilirim.”
En üst basamak:
“Sen olmak kolay, yere en yakın olansın, önemli olan ben olmak, senin göremediklerini ben görebilmekteyim, beni yok etmek elinde olmadığına göre, boşuna kaderine direnme.”
