Diğer yandan, Maximilian’ın eşi Elenora’nın mahkemeye gelmeyişi Anderson’ın gözünden kaçmamıştı. Burnuna pis kokular geliyordu. Maximilian’ın mahkeme salonundan alelacele çıkıp yargıcın odasına doğru gittiğini görünce derhal asistanı Rose’u aradı. Çok geçmeden Maximilian’ın ev adresi elindeydi. DeSoto’su ile hızla 82 Batı Yolu üzerinden adrese doğru giderken, “Pis iş” diye düşündü. Gözünün ucuyla yolcu koltuğunda duran evrak çantasına baktı. Nasıl bir olaya bulaşmış olduğunun farkındaydı. Çok dikkatli hareket etmeliydi. Nereye basacağını ve nerede hareketsiz durması gerektiğini bilirse, bu bataklıktan çıkabilirdi. Twin Park Caddesi’ndeki adrese geldiğinde karşısında verandası, kavisli çatı pencereleri ve lambrili ön kapısı ile iki katlı tipik Amerikan tarzı bir ev duruyordu. Kapıyı 30’lu yaşlarının sonunda, zarif bir siyahi kadın açtı.
– Bayan Dolavare?
– Benim, buyrun?
– Ben Avukat Anderson J. Karabıyık. Sizinle eşiniz hakkında konuşmak istiyorum..
mansonilized hakkında tüm yazılar
Fikşın Troleybüs – II
puella | 20 February 2009 11:52
Telefon üç kere çaldıktan sonra Jenny yardımsever bir ses tonuyla telefonu açtı. Yıllar önce Antigua ve Barbuda’da bir operasyonda sırt sırta savaştığı arkadaşı Gregory’nin sesini hemen tanıdı. O çatışmada Jenny medulla spinalisine isabet eden bir kurşunla ağır yaralanmış ve A-48 de geri hizmete alınmıştı. Gregory, eski dostuna şimdilik ona hiçbir şey sormamasını, herşeyi en kısa sürede açıklayacağını, ancak şu anda acilen komutan Maximilian’ın bölümden düzenli olarak bir ilaç alıp almadığını öğrenmesi gerektiğini söyledi. Jenny’nin cevabı Gregory’yi hiç şaşırtmamıştı. Maximilian düzenli olarak haftada iki doz 198 Au izotopu ağırlıklı bir ilaç kullanıyordu. Ayrıca son 6 ayda sayısız defa iyot tableti
siparişi vermişti. Artık pek çok şey Gregory’nin kafasında yerli yerine oturuyordu. Bir sonraki akşam için planını yaptı. Komutanın düzenli olarak sığınaktan ayrıldığı saati biliyordu. O çıkar çıkmaz odasına girecek ve aklındakileri destekleyecek kanıtı arayacaktı..
