bildirgec.org

http://www.525.gen.tr/2008/ege-universitesi-bahar-senligi-programi/

Tüyap Tüm Fuarcılık Yapım A.Ş ve Türkiye Yayıncılar Birliği işbirliği ile 13.İzmir Kitap Fuarı 19 -27 Nisan 2008tarihlerinde düzenlenecek.

280 yayınevini, 139 kültür etkinliği ve 500 yazarın okurları ile buluşacağı 13.İzmir Kitap fuarı bu sene ‘Ege’de Şiir’ temasıyla gerçekleştiriliyor.

13.İzmir Kitap fuarı ziyaret saatleri; 19-26 Nisan 2008 tarihleri arasında 11:00-20:00 saatleri arasında ve kapanış günü olan 27 Nisan 2008 tarihinde ise 11:00-19:00 saatleri arasında ziyaret edilebilir.

expo2015 izmirde yapılcak. bugun yapılan oylamada rakibi milanoyu geride bırakan izmir 2015 yılında ülkemize yaklaşık 50milyon ziyaretçi getirecek olan expo2015 e ev sahipliği yapacak.

http://www.ntvmsnbc.com/news/441030.asp

türkiye’nin ilk gezegen evi (planetaryum)izmir’de açıldı. yarım küre şeklindeki platform sayesinde yansıtılan görüntülerle uzayda dolaştığınız hissine kapılıyorsunuz. uzay simülasyonu dışında piramitler ve astronomi hakkında gösteriler olacakmış. ayrıntılar için buraya bakabilirsiniz.

http://img2.freeimagehosting.net/image.php?44b0eece27.jpg

http://kisiselgelisimci.blogspot.com/2008/02/her-zorluk-bir-basari-davetiyesidir.html

Expo yarışında en önemli faktörlerden biri de gönüllüler.
Halkın ve Sivil Toplum Örgütlerinin desteğini arkasına alan şehirler BİE delegelerinin değerlendirmelerinde çok büyük avantaj sağlıyorlar. 40.000 lere ulaşan Milano gönüllülerine karşın İzmir’in gönüllü sayısı henüz 30 binlerde.
Hızla artması gereken bu sayı için aşağıdaki linke tıklayarak, gönüllü formunuzu doldurun. Dolduracağınız form size hiç bir yükümlülük getirmez.
Online Gönüllü Başvuru Formu.

Ayrıca İzmir’ de yaşayanlar için
Konak Meydanı, Mithatpaşa Cd., Alsancak Devlet Hastanesi Önü; Çiğli Kipa, Balçova Kipa ve Bornova Merkez’ de kurulan büro veya standlardanda formları doldurabilirsiniz.

Yokluğun Pazar günü daha derin bende. Daha fazla özlemle bakıyorum parkta gördüğüm her sevgiliye. Ve daha çok anlıyorum zamanın aslında hesapsız ve dalga geçerek geçtiğini…
Oysa yanımda olmalıydın bu Pazar. El ele gezmeliydik küçük ama kendi içinde büyük şehri.yada saat gecenin sularında gezinirken bir İspanyol meyhanesinde oturup, hafiften çekmeliydik kafaları. Ahşap masalar, ahşap sandalyeler, balık ağları, loş ışıklar… ama mutlaka kırmızı.
İzmir’de olup bir İspanyol meyhanesi bulmalı şimdi. Yerde talaş kırıntıları, ahşap kokusuna eşlik eden kırmızı şarabın kokusu, karşıda ege’nin hafif çalkantılarıyla oynaşan yakamoz kırıntıları fon’da Karsakov un Şehrazat senfonisi…İspanyol meyhanesinde olmalıydık bu akşam. Şarap içmeliydik birlikte ve yaşanan her şeye inat. Kendi kaderimize inat, olmayacak olanlara inat, şerefe demeliydik.
Kırmızı ve mavi ışıkların arasından alıp şarap kırmızısını, içip sarhoş olmalıydık. Ağzımıza ve aklımıza gelen her şeyi söylemeliydik konuşmalıydık… ama gülerek, ama neşeli, ama hüzünleri unutmadan. Belki teşekkür bile etmeliydik gece ve hüzne, bizi biz yapan üzüntülerimize… Son tesellim şarap oldu diye yazıp peçeteye, sessiz sessiz bağıran şarkıcıya göndermeliydik bu şarkı lütfen diye…
Doğru ya, İspanyol meyhanesin de bir kadın söylemeli. Çığlık çığlığa değil ama. Sessiz, derinden, sade ve öylesine içten söylemeli şarkıyı. Hüzün olmalı, yitirmişlik, aşk acısı olmalı masalarda oturan kişilerin yüzlerinde. Ve herkes tanımalı birbirini yüzüne bakınca. Yüzündeki acıyı…Bu Pazar İspanyol meyhanesinde olmalıydık seninle tüm her şeye rağmen.
Hafif esen rüzgar, yakamozlara benzettiğimiz aslında dar ama koca şehrin yansıyan ışıklarına bakıp dalmalıydı derinlere. Çocukken soğuk hava deposuna kış mevsiminden soğuk havayı depoladıklarını düşünen bana gülmeliydik dakikalarca. Çocuk olmalıydık saf ve su katılmamış halimizle yaşamalıydık aslında adına aşk dediğimiz rezilliği…
Keman sesleri karışmalıydı geceye. İçinden söküp atmak istediklerini, yaşadığın ama hiç bir şey anlamadığın zamanı, yaşayacaklarını ve daha birçok şeyi o keman sesine teslim etmeliydi ve biraz da ağlamalıydı gecen zamana.Elinde yakut’un rengi, yanındaki sandalyenin koluna astığım çantanın içine beş saatliğine teptiğimiz anılar.
Yaşadıklarımız, yaşam karelerimiz, siyah-beyaz resimler, evcilik oyunları, köşe kapmacalar,
İlk aşklar, son aşklar ve aşkı aramaktan vazgeçtiğimiz zamanlar…Bu Pazar yanımda olmalıydın… Ve ‘ her seven adsız bir kahraman, insan sevebildiği kadar insandır’

http://www.zaman.com.tr:80/haber.do?haberno=629875