bildirgec.org

Şairin göndermeler yaptığı, dizelerini, sözcüklerini alıntıladığı diğer şairler, esas şairin yolunu belli ediyor biraz biraz. İlhan Berk, Turgut Uyar çıkarken karşımıza Didem Gülçin Erdem’in Perdesiz’inde, Nietzsche, Rimbaud, Lautreamont, Mallarme beliriyor Harun Atak’ın Gecel’inde. Perdesiz’i dün akşam Taksim’den Ortaköy’e giderken; Gecel’i de bu sabah Ortaköy’den Taksim’e gelirken okudum. Şiirlerin ne kadar iyi olduğu ile boğmuyorum yazıyı, Perdesiz bu yıl Memet Fuat Şiir Ödülü’nü, Gecel ise Cemal Süreya Şiir Ödülü’nü kazandı. Siz de okurken iki kitabın boşuna ödüllendirilmediğini göreceksiniz, gerçekten hak ediyorlar. İki isim de şiir dergilerini takip edenlere aşina. Erdem’in Özgür Edebiyat dergisinde, Atak’ın Varlık’ta yayımlanan şiirlerini hatırlıyorum. İlk kitap olarak ikisi de gerçekten iyi şiirle donanmışlar, gelmişler.

Hiçunutmam bir gün geç vakit
Tam benim geçtiğim zamana rastlamıştı
Büyüme saati bir ormanın
Şöyle iyice dinlesem sanırım artık
Bütün ormanları büyürken duyarım…

Bugün İlhan Berk okuma günüdür. Uzun zamandır tanıdığım bir sair arkadaşım sabah uzun uzun İlhan Berk şiirleri okurken Roma sokaklarından sonra, Irak çocuklarından bahsettiğinde, gözlerindeki anlam değişti. Yaslar akıyor belirsiz, okumaya devam ediyordu…

bodrumlife.com.tr adresinden alınmıştır.

Edebiyat Ortamı Dergisi’nin yeni (Eylül-Ekim 2009: sayı 10) sayısı çok şenlikli. 2009 Server Vakfı Edebiyat Ödülü bu yıl şiir dalında verildi, bu yarışmada ilk üçe girenlerin tüm şiirleri, mansiyon ödülü ve diğer dikkate değer bulunan genç şairlerin ise birer şiiri yayımlanmış. Genç şairlere dört soru yöneltilmiş. Ben “kendilerine üstat kabul ettikleri şairlere” dikkat çekmek istiyorum, çok önemli. Neredeyse hepsi ağız birliği etmişçesine Sezai Karakoç ismini vermişler, İlhan Berk ismi geçiyor, Turgut Uyar ve bir-iki İkinci Yeni akımının usta şairleri, sadece bir genç Birhan Keskin demiş, buradan yola çıkarak uzunca hoş bir deneme bile yazılabilir, “geleceğin ustalarının ustaları” gibisinden, çünkü biz bundan beş-on sene sonra bu gençlerin yazdıklarını okuyacağız hep. Ödül kazanan şiirlere şöyle bir göz atmanız bile yetiyor, şiirlerin nasıl da ödülü hak ettiklerini anlamanıza..

aslında bu yazıyı yazma sebebim insanların nazan öncelin en çok hangi şarkısını beğendiklerini merak etmemdir. mesela ayşegül aldinç’e verdiği beni hatırla hakikaten çok nefis bir şarkıdır, bilirsiniz.
nazan öncel’in müzik hayatı basbayağı ikiye ayrılabilir. tarkana hüpleri duduları yazdığı vakte kadar yaptığı şarkılar ve sonrası. ilk grup daha derin, daha gerçek, daha sert ama daha az insana ulaşan şarkılar:geceler kara tren vb..ikinci grup daha sığ daha çok insana ulaşan daha eğlencelik şarkılar: aşkım baksana bana vb..velhasılı en çok sevdiğiniz nazan öncel şarkısını merak ediyorum..

büyük şair ilhan berk’i kaybettik. o gün tesadüfen birçok gazeteyi karıştırma fırsatı buldum. posta, sabah vs. küçücük yerler ayırmışlardı ilhan berk’i kaybedişimiz hakkında. ben ne bileyim, tam sayfa yazılar çıkar diye düşünüyordum ilhan berk’in ardından. neyse ki radikal gazetesinde hak ettiği yeri buldu usta şair (veya en azından ben öyle düşünüyorum).
murathan mungan’ın son şiir kitabı dağ’ı okudum. özellikle kitabın ilk şiirlerinden çok etkilendim. insanın beynini sarsan dizeleri var mungan’ın. mutlaka alın okuyun isterim siz de..
metin kaçan’ın ağır roman’ını okudum biraz. malum, mustafa altıoklar, kitaptan yola çıkarak 1997 yılında filmini de çekmişti. kaçan’ın sırf özgün anlatımı için okunmayı hak ediyor kitap..
bugünse elif şafak’ın araf’ına başlayacağım. eminim araf da en az diğer kitapları gibi usta işidir..
ve yer gök masumiyet müzesi, orhan pamuk..ne güzel..orhan pamuk gibi bir yazarımızın olması bana gurur veriyor.

şiirle bozmuş durumdayım…birhan keskin ve didem madak şiirleri okuyup duruyorum..özellikle birhan keskinin şiirlerine hayran kaldım..metis de didem madak şiirleri hakkında yapılan sempozyumun tüm bildirilerini kitaplaştırmış. ilhan berkin açılış konuşması kısa ama çok güzel..

bakın burada kimler var. dikkatli bakın.

yolda internet kafeye gelirken neyi düşündüm. şimdi ben bu yazılarda envai kitap-film-şarkı vs sanat nesnesi öneriyorum ya, benim bu yazdıklarımı kaç kişi okuyor? mesela bu yazımı kaç kişi okuyacak. böyle bir sayaç takılsa vs. aslında gelen yorumlardan bir nevi reyting karşılaştırması yapılabilir kendi yazılarımız arasında ama körler sağırlar birbirini ağırlar durumu da olabilir diyelim 10 yorum alan yazıyı mesela 11 kişi okumuş vs. neyse daha da sıyırmadan bugünkü sanat gündemime geçiyorum…
şebnem ferahın istanbul konseri tek kelimeyle mükemmel, ben böyle bir enerji, performans görmemiştim hariç. gidin, edinin derim. türker armanerin taş hücre adlı öykü kitabını okudum. harikulade. neden ikinci baskısını bile yapamamış ki bu kitap. behçet çelikin düğün birahanesini de okudum. öykü kitabı o da. behçet çelikin tüm öykü kitaplarını okuyup kapsamlı bir eleştiri yazısı kaleme almayı hedefliyorum. şimdilik.

“hafif” müdavimlerinin en çok teveccüh gösterdiği konuların başında bitkiler ve tedavi amaçlı kullanımları geliyor anlaşıldığı kadarıyla.

şiirlerinde cinsellik ve tarihin izlerini sürdüğümüz, nesnelerin şairi de demekte sakınca görmediğim ve türk şiirinin “uç beyi” olarak da bilinen ilhan berk’in “şifalı otlar kitabı”nı
edinmeden bu bitki yazılarını okuyor olmanız bağışlanamaz
bir kusurdur, eksikliktir bence!

dönemli yayıncılık baskısını bulmanız zor olabilir belki ama yky baskısını bir an evvel bulup soğan, sarmısak, biber, papatya, adaçayı vb onlarca bitki/sebze/meyvenin hikayesini ve şifasını okumanız şiddetle tavsiye edilir.

şifa niyetine!..