bildirgec.org

2009 yerel seçimlerde görev alacak, sadık başkanları, müşahitler, parti görevlileri, şöför ve hizmetlilerin ne kadar ücret alcaklarını bu sayfada bulabilirsiniz.

İş yerimizde ki kat görevlileri.. Çoğu evli ve ailesini geçindirmekle yükümlü orta yaş ve üzeri insanlar. Hayattan beklentileri bizlerden daha az, tabi ki tatmin sınırları da.. Bugün iki tanesini gördüm. En son bir yöneticinin odasını süpürüyorlardı. Oradan çıkmışlar belli, ellerinde temizlik aletleri, yürüyorlardı ve gülüşüyorlardı. Bu öyle pis bir gülüş değil, birbirlerine bakıp masum masum gülümsemeydi bu aslında. Yüzlerindeki o gülüşte bile mütevaziliklerinin ve çekingenliklerinin izleri vardı. Sanki ‘gülüyoruz ama aman bizi kimse görmesin’ der gibilerdi. Sanki büyük bir işyerinde çalıştıkları için gülmeye bile hakları olmadığını düşünüyorlardı.
Onları görünce aklıma bir tek şu geldi. Bizlerden daha mutlular. Memur yada işçi sıfatıyla çalışıp onlardan 2-3-5 kat fazla maaş alan insanlardan bence daha mutlular. Ben ne kadar onlar gibi olmaya çalışsam da etrafımdaki insanlar doyumsuz olduğu için onlar gibi hissedemiyor ve yaşayamıyorum bu hayatı. Dertleri belki bizler kadar çok ama sıcak bir ailenin, mutlu evlatların, az para olsa bile geçinebilmenin, sağlıklı olmanın aslında bir insanı ne kadar mutlu etmesi gerektiğini sanki bizden daha çok kavrayabiliyorlar. Bizler onlara göre daha çok para, kariyer peşindeyiz. Hayatı kaçırıyoruz. Sevdiklerimizi ihmal ediyoruz. Onlardan bir sıcak gülüşü, bir tatlı sözü esirgiyoruz. Çoğu kez saçma sapan gurur bahaneleri üretip ‘seni seviyorum’ bile diyemiyoruz birbirimize. Ne mi oluyor? Onlar, bizim kat görevlileri, çoğunu tanırım, küçüklü büyüklü ailelerinde bizden daha mutlu yaşarlarken, biz daha yolun başında olup kendimize eş seçmekte bile zorlanıyor, çoğu zaman hiçbirşeyi beğenmiyor, kadınsak evde kalıyor, erkeksek 40ımıza gelmiş müzmin bekar olarak etrafa sahte mutluluk efektleri atmaya çalışıyoruz. Evlilik durumlarını bir kenara koyun, ‘hep kariyer, hep para olmazki canım’ diyemeyip biraz da kendi zevklerim diyecek cesareti bile bulamıyoruz. İsteklerimizi gerçekleştirmek için harekete geçmiyoruz, hemde bizim kat görevlilerine göre daha çok imkanımız varken.
Onlar bizden daha mutlu görünüyorlar. Ben buna inanadım.

Bir hataydı, affet birdaha olmayacak söz veriyorum, seni seviyorum yuvayı yıkma(sanki siz ihanet ettiniz) Sana bunları unutturacağım. Bembeyaz bir sayfa açacağız. Başka bir şehre taşınırız. Biz beraber büyüdük ayrılamayız(yirmi küsür yıllık evlilik) Bu arada aile büyükleri araya girip aman yavrum bir hata olmuş kızım bak çocukların var affet, çocuklarda çocuk değil yetişkin geç insanlar biri on dokuz diğeri yirmibir yaşında ve evlilik arifesinde. Çocuklar ihanetle anneye ve kendilerine yapılan haksızlıktan son derece rahatsız ve annenin affetmemesi gerektiğine inanan yetişkinlerdi. Anne çocukları dinlemedi aile büyüklerini dinledi gibi gözüktüyse de aslında kendi kalbini dinledi, bunca yıllık sevgisine bir şans daha vermek istedi. İçi kan ağlayarak beynindeki ihanet görüntülerini silmeye çalışarak zaman her şeyin ilacıdır yalanına sarıldı. Tanrıya sarıldı ihaneti öğrendiği tarihten bu güne kadar olanları tanrım zihnimden sil diyordu unutmama yardımcı ol içinde her şeyi yavan ve tatsız yaşarken dışarıya olanlar unutulmuş her şey yolundaymış izlenimini vermeye çalışıyordu. Eziyet verecek şekilde kendine sorular soruyordu neden?eksiğim neydi iyi bir eş ,anne,çalışan,aşçı arkadaş yatakta da fah…..şe… Olamamış mıydım gibi sorularla kendini yiyip bitiriyordu. İhanetleri ilk öğrendiği zamanlar bu soruları sorduğunda aldığı cevap aynen şöyleydi. Hiç bir hatan yoktu bende kendimi bundan dolayı kahrediyorum keşke bazı eksikler
İn olsaydı kendimi daha rahat hissederdim.Kadının en büyük hatası aldatıldığında affetmek olmuştu aslında böyle bir şey kesinlikle affedilemez affedilmiş gibi davranıp kendini ve etrafını kandırırsın diyordu. Kendini ve etrafını kandırmakla evliliği ve mutluluğu sürdü mü Hayıııııııııır diyenleri duyar gibi oluyorum. Doğru sürmedi harama uçkur çözen utanma ve arlanma duygusunu ebediyen kaybedermiş, hatalarını telafi etmek yerine(edilmez ya çaba göstermek bile önemlidir) küçük küçük kaçamaklarla gece hayatına yeniden başlamakla telefonuna gelen uygunsuz mesajlarla ailesini ve çocuklarını kaybetti. Böyle rahat davranmasının nedenini tahmin edersiniz, bir kere affetti beni bırakamadı benden artık zor vazgeçer di, ama bilmediği bir şey vardı, HİÇ AFFEDİLMEMİŞTİ Kİ affedilmiş gibi her şey normalmiş gibi zamana bırakılmıştı.
Ama o zamanı iyi kullanamamıştı.