2-3 gün oldu herhalde devamlı kontrol etmekle ve bulamayıp üzülmekle vakit geçirdim. Pilli network’ün pilinde bir sorun var diye düşündüm.
Az önce denedim ah işte gelmiş.
Ne olduğunu yazacaktır hafif tabii de gördüm ki benim limkler son olarak gitmiş. Kepenki kapatan da açanda ben oldum gibi oldu 🙂
Ama mutlaka bir acil durum şeysi bulunmalı diyorum.
Böyle haber vermeden ortadan kaybolmalar hoş olmamakta. Artık mail list’mi olur yedek bir ortam mı olur.
Hadi geçmiş olsun.
Dünden beri Che blogunu arıyorum. Öğleden sonra kayboldu. Moderasyonda yok, çöpe gidenlerde yok, ana sayfada yok. Arama yaptığımdaysa buluyorum. Çıldırmak üzereyken uzun sayfasında çıktı. Demekki site sakinleri sadece bölüm sayfasına gönder yönünde teamülde bulunmuşlar. Demekki böylede olabiliyormuş. Hımmm.
Moderasyonda 17 yazı vardı. Birden pıtır pıtır yazılar azalmaya başladı. Çoğunluğu ana sayfaya çıktı. Birkaçı günlük oldu. Birkaçı da çöpe gitti. Bu yazı yazılırken de biri yeni toplam 5 yazı vardı moderasyonda. Yeni yazıyı okumak için girdiğimde
yeni uygulama: kullanıcı isimleri artık yazı moderasyondan çıkana kadar gizleniyor.
cinlik yapıp, yazılarınızın altına imza koymayın lütfen
uyarısı vardı.
aranma sayıları göz önüne alınarak yapılan sorgulamada çıkan sonuçlar bize nelere meraklı olduğumuz konusunda ışık tutuyor. acip bi ışık. ışıl ışıl oldu heryer. hay allahım ya manyak bu millet:)
Şimdi yazacaklarımı bir çok kez farklı blogların altına yazacak oldum fakat hep vazgeçtim. Şimdi bir düşündüm de bu ahkamlar o kadar çok arttı ki artık yazmanın vakti geldi.
Sözüm sadece bloglara değil ahkamlara da. veritabanını şişirmekten başka bir iş görmeyen, laf olsun diye yazılmış, ya da ego tatminliğinden öteye geçemeyen, eleştirmek için yazıldığı halde eleştiriye hatta eleştiri bombardımanına tutulan ahkamlar. Arkadaşım sayesinde tanıştığım chatkapının müdavimi olmaya başladığımda 1999 sonlarıydı sanırım. Gerçi arşivi 2000′ in başından itibaren var sitede 🙂 O tarihten bugüne birçok kez internetten uzak kaldığım dönemler oldu. Her dönüşümde kullanıcı sayısı artıyordu. hafif hafif tadnı almaya başkladı derken tadı kaçı verdi bir anda. Tüm temmenilere rağmen (uyarı demek istemiyorum) bir kankalık müessesiolmaya başladı site. Dolayısıyla da ahkamlar chat kanalarının yerini almaya başladı. Neler yok ki bu kanallarda; Takma ada bakarak kişilik analizleri, cümlelerin tamamını okumadan, okuduğunu anlamadan, içinde geçen bir iki kelimeyi yazının tamamı sayıp yazıyı ve yazanı çamur deryasına boğan ahkamlar. İncir çekirdeğini doldurmayan tartışmalar. Hakaretler, küfürler. Çamur attığı kişiye gülerken kendi üzerindeki çamuru görmeyen palyoçalar. Medenileşmeye çalışırken insanlıklarını unutanlar.
biri beni gözardı etmiş. artık beni görmek istemezmiş. yazdıklarımı okumazmış. neden ki?
yalnızca günlüğe özel bir görmeme opsiyonumuz olsa yani istediğimiz kişilerin günlüğünü görmekten mahrum kalsak ama onların diğer bloglarını görebilsek. çünkü günlüğün tamamını görmemek istemiyorum hem de günlük dışı yerlerde iyi bloglar yapıp, günlükte kusanların kusmalarına da tanıklık etmek istemiyorum.
Şimdi arkadaşlar bakıyorum da sitenin yalnız sayısı gün geçtikçe artıyor. Hergün
bir yalnız kendini dağıtıyor. Hırpalıyor. Ortak görüş kimse beni anlamıyor. indigo, bahardan mıdır nedir diyor ama bence garip bir durum. Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz diye klişe bir laf vardır. Ne yapalım da kurtulalım şu meretten. Ya da sevmeyi öğrenelim. Bi formulü var mıdır?
gözüm görmesin diyor ya orda, ona basmadım hiç, denemek için bastım bir kere aslında hafif uykununkine, uyarı falan ne çıkıyormuş diye. şimdi kendiminkine basıp kendimi görmesem mesela, nasıl olur? kendi ayarlarımıda göremessem hep göremez kalırım kendimi. eee? felsefik yahu.
alıntı: Kıl olup da “gözüm görmesin” dediğiniz şahsiyetleri affedip tekrar okumaya başlayabilirsiniz, diyorlar. Büyüklük sizde kalsın, diyorlar :
ne online olmuşum be birader… 5 saat..ismim asılı kalmış resmen sitede breh breh 🙂 ne kadar övünsem az
