bildirgec.org

sabah, 28.09.10

Bazen görmediğin yerlere gidersin. Bir aşk bir tılsım olup, rüzgar olup konar kanadına, kendini ıssız bir yerde bulursun. Öyle ki, sonu bucağı olmayan bir sonsuzluğun ortasındaki bir huzur gibi.

Bir kızıllık, bir şafak vakti; çoktan ve çoktan götürmüş olurmuş seni, rüya gibi mekanlara. Öyle ki, zaman da akmazmış, o an ölsen kanın da…

Bir varlık, öyle mutlu edermiş ki; tekrar Tanrı’ya binlerce şükredermişsin.

Kendini başka başka yerlerde, ‘keşfetmeyi keşfetmiş bir çocuk’ kadar eğlenceli, dünyanın en büyük su parkında; seninle birlikte…

Çocuğunuza keyifle okutacağınız bir kitap.

Tavsiye ederim. tınmaz tembel bir arı, ailesinin sözünü dinlemeyen, bal toplamayan, uzaklara kaçıp giden ve başına geleceklerden habersiz.

Bir, iki, üç… yetmez; dört, beş (altıyı unutma, yedi de var, bir de ne
vardı: sekiiiiz!), dokuz… derken bir dolu yeni kitap düştü kucağımıza.
Eh, oyun arkadaşı değil miyiz; biz de derleyip düzenleyip yola düşürdük
onlardan ille de ivecenlerini: size de gelsinler istedik birer ikişer ki siz de bilin
istedik neler yapmaktayız… Böyle olursa sesimiz daha bir rahat dolanır
diye düşledik uçurtmaların kuyruklarında/ kuşların kanatlarında…
Telaşınız çok, zamanınız az; bir iyice bilmekteyiz… Yine de minicik
bir zaman aralığı dilemekteyiz kitaplarımızın merhabası ulaşsın için…
Dokunduğunuz her kitapta/ sayfada/ ayırabildiğiniz her anda
yeniden kanatlanacağımızı bilmenizdir dileğimiz.
Her merhabamıza, kapınızı her çalışımıza hep yeni bir kitap ve gülümseyen
çocuklar eşlik etsin istiyoruz…
Saygıyla.

Gülemeyeceğim, kusura bakma! Bugün de yine o günlerden biri çünkü. Gözlerimi kapayıp güzel rüyalara dalmak yetmiyor ne yazık ki yeni bir günü başlatmaya. Herşey aynı kalıyor yine. Dönüşü olmayan yollara girilmiş bir kere çünkü. İnsanlar yapmışlar çoktan seçimlerini.

Yani anlayacağın, birilerinin seçimleri yüzünden bu halde yüzüm… Seninle bir ilgisi yok. Sana böyle kapkara bulutlarla yüklü gelmeyi hiç istememiştim. Aksine tek isteğim; bir parça güneşti… Gülüşünde ısınmak için gelmiştim ben buraya… Bulutlarımdan birer birer arınmak için…

Bir adam düşünün. Kapısında yatacak kadar çok seviyor kızı. Onun tek bir gülüşü için hergün km lerce yol geliyor. Ondan ayrıyken sürekli arıyor, özlüyor… Her akşam iş çıkışı tam gaz, kızı görebilmek için geliyor. Bazen hiç konuşmadan sadece izliyor, gözlerini başka yöne çevirmiyor onunla olduğu hiç bir dakikayı başka şeylerle harcamak istemiyor. Artık sevgisini de ispat ediyor. Ve güzel bir ilişkinin, sağlam temelleri atılıyor.
Aynı evde yaşamaya, hayatı paylaşmaya başlıyorlar. Ama birşeyler eskisinden çok farklılaşıyor. İşe gitmeden beş dakika yüzünü görebilmek için kapısında sabahladığı kızın, artık bir tek yemek masasında yüzüne bakıyor. O da tam karşısında oturduğu için. Bir gün birlikte uyuyabilmek için deli gibi uğraşan adam, artık tek başına gidip yatağına giriyor. Saatlerce susmadan sohbet ederlerken, şimdi hiç birşey konuşamıyorlar…
Ve kız anlıyor… Az olan değerli her zaman.

Da vinci’nin ünlü eseri Mono Lisa’nın esrarengiz gülüşünün sırı, lazer taraması ile ortaya çıkarılmış. Mono Lisa’nın yüzünde ki ifadenin nedeninin yeni doğum yapmış bir kadın olmasından kaynaklandığı anlaşılmış. Bunu da kızılötesi yansıma tekniği ile keşfedilen boyundan aşağıya örtülmüş çok ince ve saydan bir tülün olduğunu, bu tülüde o zamanlarda hamile veya yeni doğum yapmış bayanların kullandığı yazılmış. Haberin devamı burada..