bildirgec.org

Güzel ülkem hakkında yazmak çizmek fikir üretmek istediğinde olumlusuyla olumsuzuyla o kadar çok alternetif çıkıyor ki karşınıza bazen nereden başlayacağınızı bile şaşırıyorsunuz.

Bugün sizlerle uzun zamandır konusu açıldığında tartışma ortamlarında dile getirdiğim. Ancak hiç bir ortamda yazıya dökmediğim bir teroimi paylaşmak istiyorum.Bir atasözümüzden “yiğidi öldür hakkını yeme ” başlayarak konuya girmek istiyorum.

Akparti hızla tamamladığı ve bir çok partiye örnek olabilecek teşkilatlanma yapısı ile gerçekten bir başarı örneği sergilemiştir.

Tek kişinin açlık sınırını düşündüğümüz zaman hemen sayısal veriler bizi bulur ve 940 YTL gibi bir miktar gözümüzün önüne gelir. Bu miktarın hemen her yıl katlanarak arttığını da ayrıca belirtmeye gerek yok, birçok kişi bunun farkındadır. Bu kadarlık bir parayla aklımıza gelen bütün harcamalardan sadece, sağlıklı beslenme kısmını alalım ve düşünmeye başlayalım. Bu sınırda beslenme gibi önemli bir ihtiyacı karşılayabilmek için neler yapılabilir? Üstelik, küresel ısınma yüzünden yavaş yavaş başlayan kuraklık yaşanırken. İşte tam da bu noktada, aklımıza gıda bankaları -ufak bir çözüm olsa bile- gelebilir ve böylece bu yazının konusu belirlenmiş olur.

kaynak: flickr.com/photos/uncultured

1) Gıda Bankacılığı fikri malesef benim değil, John van Hengel’in. Kendisi 1967 ‘de pek küçük olan bu organizasyonu Arizona’da kurmayı akıl etmiştir. Hengel, ancak yaşlı teyzelerde olabilen bir meraka sahip bir insandı. Bu merakını bakkallardaki stoklar üzerinde kullanmayı düşündü. Stoklardaki ürünler arasında yırtık pakete sahip olanlar ve son kullanma tarihi geçenler, doğrusu onu cezp ediyordu. 1965 yılında gönüllü olarak katıldığı St. Vincent de Paul derneği için gereken gıdayı bu yolla karşılamayı düşündü ve sanırım bunu başardı. St. Mary’s bankası faaliyete geçti. (Bu arada 39 yıl sonra Türkiye’de ilki Diyarbakır’da açıldı.)