bildirgec.org

http://www.ensonhaber.com/news_detail.php?id=49764

Walla üyelik işlemlerini tamamlayıncaya kadar tüm ilhamımı kaybettim sanırım..yine de elimden geleni yapacağım:)
bugünlerde sebebini bilemediğim bir iç sıkıntısı içerisindeyim ki biliyorum çoğu insanın hissettiği bir şey bu..bir arkadaş msnsine küçük bir ileti yazmış onu okumak bile sinirlerimi bozuyor..gerçi artık sinirlerimi bozmayan birşey yok gibi..mutlu olmak gerçekten bir beceriymiş bunu anladım,tabi bu arada ne kadar beceriksiz oldğumu da..hergün sanki bir önceki günün tekrarını yaşıyor gibiyim..son günlerde heyecanlanacağım o kadar az anım oldu ki..kendimi Hamster gibi hissetmeye başladım artık,aynı çemberi dönüp duran bir hamster ım ben, evet yaşasın en azından kim olduğumu buldum artık..!!! ara ara yaşadığım o kaos anları da sanırım çemberin bir yerindeki o eğrilikten kaynaklanıyor..ne zaman o kısma gelsem bir kaos içinde oluyorum o kısım geçince hah yine herşey aynı ,dön dön dur !Saat gecenin körü oldu yine,uykum yok.eski sevgilim geldi birden aklıma..bu kötü haber yine efkarlanacağım çünkü:( onu o kadar özlüyorum ki gittiğinden beri, tarif edemediğim bir şey vardı onda…Ahh ah ! neler yapıyorsun kimbilir şimdi,resmen niyazi olayı şekilnde bitti bu ilişki..umarım en kısa zamanda seni unutturacak bir prens girer hayatıma ve ben yine o unuttuğum heyecanı tekrar hissederim..bunu kalpten istiyorum..sabah yine iş var:( düşünecek sıkıntı veren bir olay daha işte..olmak istediğim kişi değilim ve olmak istediğim yerde de değilim.napacağım ben yaaaa pofff:(((( bırakın beni ağlayacağımmm……

sende gelmedin…

ne ölüme ne de dirime

…

Napiyorum ben?

Bahar geldi.

güneş derime doğuyorsa yüreğime batıyor…

herkes üstüme geliyor gibi.

tüm eski sevgililerime veda mı etmeliyim? hepsini çok özledim.

bütün eski sevgililerimi çok özledim. hele ki seni. hala senin için dokunabiliyorum gözümün yaşına.

sense gelmemiştin ne ölüme ne de dirime.. şimdi ki korkum yıllar sonra yanıma gelirsen kurmak üzere oldugum bu yeni kaleyi senin uğruna yıkabilecegim.

ve (diğer)sen.

emin misin ki ?

ben emin miyim?

hayır, ben değilim. hiç bir zaman hiç kimseye karşı emin olamayacagım.

Ama yapacagım bu kaleyi seninle kuracağım çunku kendimden de korkuyorum artık. tek korkum ölüm kokan hastane koridorları… ha bide o küçük kızları üzmek…

aslında ilk gençliğimi özledim.

aşk daha başkaydı, ayaklarım daha bi başka yürüyordu ve yazabiliyordum.

dün gece pencereden bahçede ki kedileri izlerken ne çok yazmak istediğimi düşündüm. ama bu sefer yazdıkça kendimle yüzleşecektim bilinçaltım gözlerimi doldurup taşıracaktı.. yazamadım…

kendimden de kaçamam ki…