bildirgec.org

Geçmişi düşündükçe içim sızlar bazen
Ah o eski şarkılar, gençlik ve aşk
Özlemle baktığımda nostaljiden
Dindirmez hüznümü mercanköşk

hayat bir yalan olsun
sense bir düş
anlamsız olsun her güzel şey
koşmak istedikçe ayağımıza çelme takmasa birileri
seni görsem
beklemediğim bir anda
yağmur yağsa o an
rüzgar esse ılgıt ılgıt saçların savrulsa
ellerimiz tutuşsa utangaç gözlerimizde
saklı hislerimizi paylaşsak ürkmeden, kaybetmekten
gecenin karanlığında kaçsak bu şehirden
hiç kimsenin bilmediği
bilinmeyen bir yerde (senle, ben) olsak
hayal değil gerçek olsa
keşke tüm bunlar

severek, (birbirimizi delicesine)(öylesine tutkulu)
yaşasak, (omuz omuza ne varsa)(ama hep beraber)
ve
severek, (birbirimizi delicesine)(öylesine tutkulu)
ölsek, (omuz omuza)(…)

http://www.junyasumoto.com/Jun_Yasumoto_-_Phyto-Purification_bathroom_-_1.html

Photographer Yüksel Balcı – Turkei

Yıllar öncesiydi
Geleceğim mutlaka demiştim
Döneceğim unutulsam bile yokluğumda
Elbet bir gün, mutlaka

Kocaman bir gülüşle gelirim
Ve bir demet çiçek ellerimde
Usul usul yağan yağmur eşliğinde
Gün üstüne akşam düşerken hafiften

Zamansız gidişlerimin sonuncusunun da bileti gidiş-dönüştü
Lakin; zaman muhasebecisini yitirmiş
Hesapsızca değişivermişti herşey
Zamanın o dizginleyen sınırları olmadan
Yılların akıp geçtiğinin farkına varamadan

Photographer Yüksel Balcı – Turkei

benim bizi, seni kazanmak için harcadığım emeğin
daha fazlasını
sen beni ve bizi kaybetmek için yapıyorsan eğer
ve ben
olmam gereken bir yerde bulunmak için
kendimi zorladığım hissini atamıyorsam yürekten
seni daha fazla sevmek için daha ne kadar çabalayabilirim ki
canımı acıtsa da, kırsa da tutunduğum umutları böylesi
bana yakışan efendice bittiğini kabullenmektir
saygısızlık etmek, küfretmek, isyan etmek değil
yaşanan güzelliklerimizi, paylaşılan anların anımsaması avutur kırgınlıklarımı yokluğunda

düşlediğim seninle sona erecek bir yaşamaktı
seninle yaşlanmak
kaderimin efeliği mutluluğu ürkütünce yine
hayallerim ansız ve bedbaht bir yitikliğe büründü
bundan sonrası yaşamak ağır ve zor
muhasebesizce yaşamak isterken
hayata bu kadar borçlanmak ve nihayetinde umutsuzluk

ve kendi cehennemimde yanarken vicdanım
beynim, düşüncelerim erirken anlamsızlıkların potasında
ben öylesine durağan ve durdurulmuş
geçmişe dair an’ları yeniden yaşamak çabasıyla bugünü, yarını elimde bir silgi
aldığım nefesleri silmeye çalışırken
herkese ibret bir delilik hali sayarken uzaktan izleyen yabancı gözlerin esaretinde
ben kendimi,
ben kendimden
olduğumdan uzak, olmak istediğimden ve senden uzak
kendime el olmuşluğumla, yüreksizliğimle
terk ediyorum bu şehri sana veda etmeye, seni son kez görmeye
cesaret edememişliğimle, sana söyleyemediğim hislerimle
gönülde özenle büyüttüğüm fakat o kadar çok kurgulamama rağmen karşına çıkıp dillendiremediğim
o kırık, o narin ve o söylenememiş tek kişilik yaşanmaya bağımlanmış ama bir türlü alışılamamış
bir sana dair; gizli gizli sevmek içimde hoyratça, asice, bildiğimce, hudutsuzca sevmek
bir sana adanmış, bir sana ait, bir tek sen diyen sevmek
ve sana bunu gizli gizli, suskunca
gözlerine her baktığımda her seferinde çekingen ve ürkekçe bir tutkuyla anlamanı dileyerek
tanrıdan, ağaçtan, ormandan, aldığın nefesten, yerdeki çiçekten, ondan bundan sebeple..
fakat kelimelere dökmeden sana söyleyemeden seni sevmek
belki bencilce, belki de çocukça, belki de.. belki de;
korkulardır bana suskunluk duvarlarını ördüren
senden adımlar beklerken gözlerim ve naif yürekteki sevdalık, tutku, hasret
belki gizli saklı seni sevmek istemek ve dahi sürekli bile bile acıların en beterini hissetmek
seni kaybetmekten korktuğumdandır belki de;
bu hodbinlik, bu anlamsız tecrit,
gözlerimdeki sevmek çoşkusunu saklambaç oynarmışcasına gözlerinden kaçırmaya çalışmam
belki de senin benden kaçıyor olmanın sebebidir benim tüm hatalarım
seni kaybetmemek uğrunda çektiğim acıya direnmem ve susmalarımdır
çünkü sen benden daha çok susuyorsun ve ben biliyorum ki
sen bana anlattıklarından daha fazlasısın, anlatacağın kısım anlattıklarından çok daha fazlası
senin suskunlukların, anlamayışların, gizemlerin, anlatmadıklarını bilmemi bekleyişin
yorgunluğumun senden değil hayattan olduğunu kabullenmeyişin
çekip gitmelerin ansızın anlamsız şeylere anlam katıp uzun uzun küsmecelerin
bunlar değil
seni benden uzaklaştıran
tamam diyorum her seferinde
anlatacaklarım bir kaç kelime, biraz daha varsa o anda cesaretim belki bir kaç cümle
ondan sonra bir ses derinden ya sonrası, ya sonrasında “ne olacak”?
işte bu his, bu düşünce senden kaçmak istememin
sana dair, sana ait sevmeyi dillendiremeyeşim, suskunluğum ve bir çok şeyin
nedeni, sebebi, anası, kaynağı

Öp beni
dudaklarının
daha önce öpülmemiş
olduğuna inandır beni

düşündüğümü bilme
ne aşk müzikleri akmış
mazide, lâl renginde
artık yarını düşünmeli
dudakların bana ait sadece

resim.k

Kendi duşunuzu taşımak ister misiniz? Nasıl olacak diyorsanız cevabı burada. Bu gördüğünüz zamazingo taşınabilir seyyar bir duş. 12 litre kapasiteli seyyar duşu çalıştırmak için güç düğmesine basmak yeterli. Bu güç düğmesi aynı zamanda suyun pompalanmasını da sağlıyor. Duş şarj edilebilir pillerle çalışıyor. Tasarım Petr Hampl

Banyo yapmak için ne tür bir yol seçersiniz; duş almayı mı ya da hamamda keselenmeyi mi tercih edersiniz? Peki bir makinede yıkanmaya ne dersiniz? Yanlış okumadınız, Japon Avant şirketi ürettiği Otomatik İnsan Yıkama Makinesi (Automatic Human Washing Machine) ile size farklı bir seçenek sunuyor. Avant Santelubain 999, tam otomatik olarak kullanıcının banyo ve bakımını gerçekleştiriyor ve kullanımdan sonra kendi kendini temizleyip, sterilize ediyor. Santelubain 999’un marifetleri ise şunlar:

Bırakıp gittiği,
Topuk izleri ay ışığında.

Gün ışığına yansıdı yalnızlık
Geceye girdi;
Gizlendi.

Sadece ayakkabılarını aydınlatıyordu;
Mahcup olmuş ayın ışığı.
Ayakkabılarının gölgesi,
Yansıdı kaldırıma.
Bir mat bir parlak…

Yasladı düşlerini dik dursunlar diye
Gölgesinde ayakkabılarının.
Her adımında ,
Birtek sesleri kaldı
içinde kalanların.

Birde bırakıp gittiği,
Topuk izleri ayışığında.