bildirgec.org

Lise arkadaşlarım, erkekler .. hep birlikte gezerlerdi. Önceleri zar zor girerdim aralarına, sonra yavaş yavaş boşvermeye başladım, dünyada bir sürü insan vardı yalnız kalmam imkansızdı … Hep avuttum kendimi , ağladım, çok ağladım … Dua ettim, çok yalvardım. Ve hep sordum ”neden ben?” diye neden … Ben hep onlarla olmak istedim, onlar gibi olmak. Bilemezsiniz bu ne demek bir çocuk için, çok üzgünüm çok. Çok ölmek istedim, yapamadım … İlgi çekmek istedim, çektim de ama bu işleri kötüleştirmektan başka bir işe yaramadı . Ve artık yeniliyorum ben, hayır sağlıklı falan değilim , olamam da … Ama siz neden dışlıyorsunuz ki farklı olanı, neden dışlanıyor azınlıkta olan neden…

Gecenin içinde kayboluyorum yine , hep aynı yüzler aynı bakışlar kovalıyor yine beni , Konuşmuyorum konuşamıyorum , konuşsamda dinlemezler zaten ve içimdeki boşluk dolmuyor artık , seninle olmak isterdim ben , sıkılana kadar, benim olmanı issterdim , yok yok senin olmak isterdim ben , unutmuyorum unutamıyorum bana yaptıklarını , perdelerimi çekiyorum tekrar , girmesin güneşiniz odama , aynı toprağın çocukları değiliz biz , ben cenneten kovuldum , saklanmaya mecburum ve güneş hiç doğmayacak zaten , üç beş kişiye şarkı söyleceğim ve sonra karanlıkta kaybolacağım , eskisi kadar duygu yüklü de değilim ki .. ben deliğime kaçarken siz eski masalları anlatmaya devam edeceksiniz , ben susacağım , ağlayacağım .. savaşmaktan usandım , sevişmektende öyle . Ve kalbim boş olmaya deavam edecek , kalıplandım şekillendirildim işte size uygun bir insan oldum , midem bulanıyor kusacağım , yine çok içtim çok da değil aslında ama ibneyim ya narinim , sadece ağlamak istiyorum , boşalmak .. beni anlayan bir insan istiyorum sadece bir tane, sevişmek için değil hayır , sarılmak için konuşmak için .. çok yalnızım anlıyor musun pilli ? Ve sizler sonuna kadar sabredenler, bağışlayın beni , çünkü biliyorum anlamayacaksınız , ne saçmalıyorum ki ben , en büyük arzum anlaşılmaktı şu hayatta , olmadı … Kimse beni anlamadı , olsun .

Koştum, kaçtım karanlıktan. Yürüdüm, çok yollardan geçtim, saklandım… Ellerim kanıyor dikenleriniz battı çok, dizlerim çürük içinde çok düştüm, çok uzaklardan geldim. Aşkı aradım hep, tutkuyla bağlandım acıya, yalnızlığa. Tek başıma yaşıyordum aşkımı acılarımı, çok şey yazdım ve hepsini yırttım. İlgisizdim, bilgisizdim, görmüyordum, duymuyordum. Aşkı sırtıma aldım, yüklendim ve melektim kırıldı kanatlarım … İnanmadım onlara, yanlış yoldaydım ama bilmiyordum, görmüyordum.

orijinal demokrasi

Radikal gazetesinin ‘Orijinal Demokrasi’ adlı yeni reklam filmini gece gece gözüme taktım ve gözüm “tv ekranına dön” der gibi oldu. Bir an kendimi AB Shapper reklamlarında yer alan abilerin ( hani Beyaz’ın bir tiplemesi vardıya Johny White ona benzer abiler 🙂 vaadlerini dinler gibi oldum. “”Yanında bu da bizden””, “”30 gün içinde iade etme hakkına sahipsiniz.”” vs.
Reklamdaki Orijinal Demokrasinin keşke hiç iade edilmese düşüncesi içinde olmasını isterdim. Pek ala zorlu bir dağa tırmanmak gibi zor bu durum.
Reklam filmi, temanın çok basit bir fikirle sunularak binlerce şey anlatmasınıda çok güzel vurgulamış.

http://www.youtube.com/watch?v=x9A9WJNGY-Q