Yine o aynı uçurum gözlerinde… Sen oradan bakınca… Çok uzaklardan… Ben öyle çaresiz kalıyorum ki! Bir daha hiç önceki gibi bakmayacaksın sanki gözlerime. En küçük mesafe bırakmayan o ışıktan köprü gözlerinden bana uzanmayacak.
İşte bir şarkı başlıyor. Rengarenk. Tek kelimeyle tanımla dense, bunu derim.
Arabadayız, saçlarımı savuruyorum. O zamanlar onun benim birtanem olacağını bilmiyorum, fotoğraf çekmek için uzak diyarlara gidiyoruz. Cd’deki şarkı bizim şarkımız olacakmış, bilmiyorduk.
Şu anda uyuyor güzelim, ben onu düşünüyorum. Oysa ‘otokontrol sahibi üstad ben’, aradığında ne denli kısa kestim konuşmayı, sadece iyi geceler dedim.
Oysa benimle uyusun, benimle uyansın istiyorum ve sabah sabah gördüğüm mahmur bakışı güneşim olacak biliyorum.
Ruhumun sığınaksızlığında boş bir gezegen burası. Yer yüzü cezveye düşmüş, beyazlara bulanmış çabalarının sonucunda.
Her rıhtım, kendisine çıkarmış, derin bir rüzgâr ruhuna güneyden esermiş. Her var oluş, geri beslenim olup dönermiş, düş bahçelerine. Ta ki, yok oluşlar sadece yazıda kalıncaya dek…
Saçlarının arasında uyumak istiyorum ve kokunun içinde beni sararken istencin ile o zaman, zaman duruyor, dinginlik.
Söz bu ya, akıp gidiyor diyorlar. Gitmesin. Duralım kapı önlerinde, sözlerin de önünde. Geçit verecek de vermeyecek de yalnız biziz, bilir misin?
Bilir misin, okyanuslar vardır; dalgalarında kırlangıç esintisini getirir rengiyle, oluşuyla…
Bana göre harikaydı o resim.İlk gördüğüm zaman çekeni bulup tebrik etmek geldi içimden.Bu his sadece bana özgü.Bahsettiğim Astral’ın durum isimli yazısında ki bu resim…
arkadaşlara soruyorum, herkes için farklı bir anlam bu resim.. Benim içinse cok cok farklı.Neden bilmiyorum,bazen kendimi böyle garip ruh hallerinde buluyorum.benim için o resim mutluluk,dingilik demek. ama diğerleri yalnızlık hissi verdiğini söylüyorlar.YALNIZLIKK.zor kelime… hep denir ki; bir insan yağmuru karı, hüzünlü havayı görünce mutlu oluyor ise, o kişinin psikolojik sorunları vardır:( acaba ben de mi o insanlardan biriyim?Herkese yalnızlık hissi verirken neden bana mutluluk hissi veriyorrr? Yoksa benim yavaş yavaş çaremi psikologlar da mı aramam gerekiyor???
