bildirgec.org

http://www.thegeniusfactory.net/

Einstein’ın performansa ilişkin görüşleri

Einstein her ne kadar 21. yy’ın simge dehalarından olsa da patent bürosunda performansı düşük bir patent katibiymiş. Müdürü Dr. Friedrich Haller tarafından ortalama bir çalışan olarak değerlendirilmiş ve terfisi değerleme dönemi için uygun görülmemiş.

Ancak performans değerleme formunda ilginç bir nokta var: Einstein’ı vasat bir çalışan olarak değerlendiren formda dillere destan özel görelik kuramını ve meşhur E=mc2 bağıntısını anlatan makalelerin yer alması.

Bilgileri nereden alıyoruz? Nasıl öğreniyoruz? Neden eğitim alıyoruz ve bunun sonucunda aldığımız diploma bunun tek kanıtı mı? Konuyu şöyle açalım. Okullara gidiyoruz, bilgileri öğretmenlerden ve yazdıkları kitaplardan belli metodlar ile alıyoruz. Öğretmenlerin de aynı bizim gibi kitapları ve öğretmenleri vardı. Onlar da belirli metodlarla öğrendiler Peki ilk öğretmenler kimlerdi? Yani öğretme işine başlayan ilk öğretmenler. Onların öğretmenleri ve kitapları olmadığına göre nasıl öğrendiler. Matematikçi Pisagor‘un matematik öğretmeni varmıydı? Buradan hareketle İnsan beyninin kıvrımlarında hayatın tamamının var olduğuna ancak bunları kullanabilmenin yine insana bağlı olduğuna varmak mümkündür. Suyu elleriyle kaynaktan içen insan hindistan cevizi kabuğunun yarısını çanak olarak kullanabilmeyi kendi öğrendi ve suyunu bu çanakla içti. Bunu takip edenler işi geliştirdi ve camdan bardağa kadar getirdi. Leonardo Da Vinci not defterine şöyle yazmış: ”İnsanlar birgün çok uzak mesafedeki insanlara mektuplar yazacaklar ve hemen cevap alabilecekler.”
Leonardo da Vinci sadece bu cümlesiyle bile dahiliği fazlasıyla hak ediyor.
Peki diploması varmıydı?

ve önümüzden geçiyor

kuşkusuz sinema tarihinin dahi insanlarından bir tanesiydi alfred joseph hichcock işte bunlarda dehasının örneklerinden sayılabileceğine inandığım küçük film karelerindeki ayrıntıları.

Şurdaki videodan yola çıkarak keşfettiğim Stephen Wiltshire, gerçekte bir otizm hastası. Otizmin getirdiği sorun (deha) ise gördüğü hiç bir şeyi unutmaması ve bunları birebir çizebilmesi. 5 yaşında Londra’yı çizmiş.

Videoda görülen belgeselde ise helikopterle daha önce hiç görmediği Roma’yı 35 dk hiç bir yerden ikinci kez geçmeden görüp 3 günde tüm bunları pencere sayılarından dar sokaklardaki ayrıntılara kadar çiziyor. Kendi sitesinde aklazarar eserlerive geçirdiği kötü çocukluk deneyimi görülebilir. Dünya ile iletişimini sadece resimlerle sağlayabiliyor, en azından dolandırıcı bi kardeşe sahip olmaması sevindirici.