Nasıl topladım da koydum bunca yükü omuzlarıma. Tut ki topladım hiç mi el atan olmadı .Ne zaman tekiliz yaşadıklarımızda ya da ne zaman çoğul. Ne kadar soru var dudaklarımızın arasında ve çoğu zaman çok az cevap. Cevaptan soru tüketmek bize mi dair. Sorudan yeni soru(n)lara varmak sadece bizim becerebildiğimiz bir iş mi. Neyi çözer, hiç mi çözmez. Yoksa çözdürmemek gibi bir derdimiz mi var.
Omuz arayana omuz vurmak bizden mi, çelme takmak mesela koşar adım yol alana, neyin ifadesidir. Şimdi çıldırmış isem sabahın bu saatinde, korkarım bir yük daha binmiştir omzuma.
“Etme,
Hadi hoh de avuçlarına.
Soğumadan buharı,
Dokun bana””
