Saçlarından tuttum hayatıAsıldım tüm gücümleNe rüzgâra karşı yürüdümNe de yağmur da ıslandımHayata asılmak bu değilmişBunu çok geç anladım.Rüzgâra karşı yürümekleKazanılırmış başarıYağmurda ıslanarakTadına varılırmış.Yürürken taşa basmakmışCanın acıdığındaÖğrenip bir daha dikkatliAdım atmakmışÖğrendim hayata asılmayıAma geç öğrendimŞimdi rüzgâra karşı dursamO beni sürüklüyor.Yağmurda ıslansamGünlerce hasta yatıyorum.Anladım ki bana göre değilmişYa da ben çok geç kalmışım.