Ben bir öğretmenim
Doğarım karanlıklara, güneşten parlak
Yağarım gönüllere sağanak sağanak.
Sevgiyle ulaşırım yarınlara,
Sevgi berekettir,
Bereket ellerimde…
Birer çiçektir eserlerim
Dünyalara değer birer gonca,
Büyür dünyalar kadar
Dünyalar kadar ellerimde…
Dolu dolu mutluluklar yaşarım,
Gündüzleri kara tahta başında,
Düşümde geceleri.
Işık ışık sevgi işlerim,
Gönüllere renk renk,
Desen olur,
Desen desen ellerimde…
Pepsi Ramazan Bereketi kampanyası ile kazandırıyor.Pepsi ve Vodafone işbirliği ile başlatılan kampanyaya Vodafone aboneleri katılabiliyor.16 ağustos – 15 ekim tarihleri arasında gerçekleştirilecek kampanyada Pepsi kapaklarında bulunan şifreleri 3323 ‘e göndererek 10 ile 200 kontör arasında çeşitli hediyeler kazanma şansı yakalayabilirsiniz.
Genel anlamda sanatta çıplak insan figürünün kullanıldığı ürünler için bir tanımlımdır “Nü”. Çıplak sözcüğünün insanı tanımlamasına rağmen, çıplak kadın figürleri için kullanılagelmektedir. Çıplak, birçok uygarlıkta, dinsel törenlerde, büyü şölenlerinde önemli koşul sayılmıştır. Bereket simgesi olarak kullanılmıştır. Arkoik dönemde ölüm simgesi, Ortaçağda saflık ve temizliğin simgesi, Rönesans’ta insan ve doğa ilişkisinin simgesi sayıldı. 19. Yy.da Goya’nın metresi ve Maneti’n Sokak kadınını betimlemesiyle idealleşme eğilimi sona ermiştir. Daha sonraki yıllarda duygusallık ön plana çıkmıştır. Çıplaklığın gerçekçi kimliğe dönüşmesi Courbet, Degas, Renoir’in tablolarıyla oluşmuştur. Son yüzyılda çıplak tarih boyunca üstlendiği simgesel tanımlamalardan kurtulmuş görünmüştür. Türkiye’de çıplak, gerek minyatür geleneği içinde, gerekse resimde batılılaşma süreci içinde ele alınmıştır. Canlı modellerden çıplak çalışan; 1914 kuşağı ressamlarımızdan Ruhi Erel, İbrahim Çallı, Namık İsmail gösterilir. Bu dönemdeki duygusal yaklaşım, daha sonra Kübist ve soyut eğilime dönüşmüştür.
Kokeni acisindan fransizcadan gelme bir kelime olsa da, centilmenlik kesinlikle ingilizlere yakisan bir tanim. Bunu kanitlamak icin de ellerinden gelen cabayi gosteriyorlar. Kendilerine ‘Chaps’ (ahbaplar; adam gibi adamlar) adini veren bir grup kadin ve erkek yari anarsist, yari protest, muhalif, son derece absurd bir olimpiyat duzenliyor. Chaps and Hendrick’s olimpiyatlarinda usaginin yardimi olmadan iyi martini hazirlayan, karsisindaki kadinin kulagina fisildadigi sozler yuzunden en sesli tokati yiyen, elinde tuttugu bir bardak cini dokmeden atlayabilenler puan kazaniyor. Manifestolarinda dunyanin buyuk bir alisveris merkezine donustugunu soyluyorlar. Ama eger Chap oldugunuza inaniyorsaniz cocuklariniza bir cift parlak makosen ayakkabinin degerini ve nasil martini yapilacagini ogretmeniz, yavsak sokak agziyla konusmaktan vazgecmeniz ve mutlaka sik bir takim elbise giymeniz gerekiyor. Bayanlara yer veriyorsaniz, birini selamlarken sapkanizi cikariyorsaniz, yoldaki dilenciye para yerine cebinizdeki kanyaktan bir kapak ikram ediyorsaniz gercek bir Chap olma yolundasiniz demektir. Ama hayir, tek tuhaf toplum ingilizler degil. Centilmenlikten cok saygili olmanin bokunu cikaran japonlarin 1500 yildir kutladiklari festival ‘Tagata Jinja’nin link’ini verdigim bu site 23 kasimdan itibaren Telekomunikasyon Iletisim Baskanligi tarafindan cinsel icerikli oldugu gerekcesiyle sansur kapsamina alinabilir. Oysa hayir, adamlarin yuzlerce yildir kutladigi bu festival (belki biraz sekil degistirmis olabilir) sadece kultur farkliligindan kaynaklanan bir mustehcenlik yaratiyor. Alinanlar olabilecegi icin resim koymuyorum. Ereksiyon halindeki penis bereketi, zengin hasati, doganin comertligini temsil ediyor. Her yil baska zanaatkar, servi agacindan yeni bir penis oyuyor ve hem zanaatkar hem de agac bir dizi arinma toreninden geciyor. Festival gunu geleneksel muzikler caliniyor, kadinlar ellerinde ufak ahsap penislerle yaklasik iki saat boyunca boyunca yuruyorlar. Ardindan yeni penis yerine yerlestiriliyor ve cikolata kapli muzlarin, penis sekerlerin ve hatira anahtarliklarin satilmasiyla toren sona eriyor.
Yaşasın! Anormal sıcaklardan sonra, serin bir rüzgar eşliğinde pazara çıkıp, bol yeşillikli bir manzaraya eşlik eden dereotu, soğan, turp kokuları geliyor…
Dahası, bu kokulara karışan mis gibi taze çiğ balık kokusu da geri dönüyor…Evet evet, çiğ balığın kokusunu bile severim, neredeyse öyle yiyeceğim balığı ben…
