Oraya oturdum ve bekledim.Hüzünle karışık,garip bir haz vardı içimde…Yerimi almış,arkama yaslanmıştım,hazırdım.Az sonra başlayacak ben de kendimi sarsıntının vereceği derin acının kollarına atacaktım.Yanımda tandığım biri vardı tanık olsun diye çağırdığım ama daha ilk dakikalarda anladım ki o benim tanığım olamazdı!Kendi huzurumda gerçekleştirdim kendi kurban törenimi…Bekledim orada, cesurca yüzleşmek için acıyı bekledim.Kareler yavaşça geçerken gözümün önünden ve herşey müzikle beraber dönerken.Ve garip birşey oldu acı olması gereken yerde yoktu.İçime iyice bakmama rağmen bulamadım onu. Sessizce gelmesini bekledim oysa o çoktan beni terkedip gitmişti…Gülümseyerek perdedeki uzak yansımaları seyrettim.Onların acısı vardı;gözgöze gelemedim,başımı çevirdim…